Türkçe şarkı söylendiği için mutluyum ama cahil editörün yaptıklarından mutlu değilim.Sıkıldım artık hala Türkler deveye biniyor,fes takıyor imajından.Evet fes utanılacak bir şey değil ama yıllar önce olan bir şeydi bu ülke hakkında hiç mi bir şey bilmiyorsunuz da şu editleri yapıyorsunuz?Koreliler de sanıyor ki herkes Maşar dondurmacısı gibi fesle dolanıyo Türkiye’de.Beni rahatsız etti herkesin bakış açıcı farklı tabii bir şey diyemem.

Mega Star köşesinde sessizce duruyor ama hala zirvede. Nerden aklımda kaldı bilmiyorum ama Kore’de en çok bilinen şarkıcımız Tarkan’mış

Aşağı yorumlarda camileri utanç kaynağıymış gibi nitelendiren bir nevi onlar tarihi mirastan değilmiş gibi davranan arkadaşlar görmüş gibi oldum ve bu cidden komik. Onlar çekinmeden kiliselerini gösterirken utanmıyor da biz neden utanıyoruz? Oysa ki camilerimiz en güzel miraslarımızdandır ve kıymeti çok iyi bilinmelidir.
Kusura bakmayın ama kültürünüzle barışık olmanız sizi ne cahil ne de geri kafalı yapar.Bu zihniyetten kurtulmadığınız sürece asıl geri kafalı siz olursunuz

Camiden utanan ne çok insan varmış. Yazık…

çok iyi yağğ

Belki faydası olur diyerek kendi alanımla ilgili kısma açıklık getireyim. Bizim kültürümüzü temsil etmediği gerekçesiyle gösterilmesinden rahatsız olduğunuz “cami”lere alternatif olarak söylediğiniz yapılar da Türkler tarafından yapılmamıştır sevgili arkadaşlar. Türkler göçebe bir toplum oldukları için diğer toplumlara göre oldukça geç dönemde şehirler kurmaya başladılar. Yerleşik düzene geçtiğimiz dönemle İslamiyet’in Türkler arasında yayıldığı dönem birbirine çok yakın (pre-modern dönem için yakın). Hatta şehirleşmemizi hızlandıran faktör bizatihi İslamiyet’e geçişimiz oluyor, onun öncesinde çok daha seyrek ve amatör kentler kurulurken, İslamiyet sonrası şehir sülietini oluşturacak anıtsal yapılar yapılmaya başlanıyor. Dolayısıyla Türklerin Müslüman olmadığı döneme ait bizi temsil eden bir mimari ürünümüz yok arkadaşlar. (Göbeklitepe gibi kimin ne zaman yaptığı henüz bilinmeyen, hala araştırılan kazı alanlarını bir kenara koyuyorum) Bahsi geçen Kız Kulesi M.Ö yapılmıştır ve o dönemde İstanbul’da Türkler yoktu. Galata Kulesi 6. yüzyılda yapılmıştır, İstanbul’un fethinden sonra da hala Galata bölgesinde yaşayan Venedik ve Cenevizlilere aittir, bizim mimarlık ürünümüz değildir. Yabancıların şuan gelip Türkiye’de gezdikleri tarihi turistik yerlerimizin nerdeyse %90’ı Osmanlı öncesi Bizans (Doğu Roma), Roma ve Antik Yunan’a ait antik kentler. Hiçbiri Türklere ait değil. Mimarlık tarihinde, bir yapıya “bizim” veya “bizim değil” demek çok zor aslında, çünkü yapıları bir dönem bir toplum kullanmış bir dönem başka bir toplum. O yapılar inşa edeni temsil ediyorsa, üzgünüm ama, turistlerin sempatiyle yaklaştığı yerlerimizin hiçbiri bizi temsil etmiyor demektir.

Gelelim camilere; pre-modern dönemin mimarlığının büyük çoğunluğunu katedraller, kiliseler, şapeller, pagan tapınakları, camiler gibi tapınaklar oluşturur. “Din”in sadece Müslümanlar için değil tüm insanlık için hayatın merkezinde olduğu bir dönemden bahsediyoruz. Dolayısıyla en ihtişamlı yapılar dini yapılardır (ibadethaneler ve mezarlıklar). Derdiniz “din” ileyse, Mısır piramitleri de dini bir yapıdır, Tac Mahal de dini bir yapıdır, Sagrada Familia da dini bir yapıdır. Bu saydığım yapıların hepsi ülkelerini google’a yazdığınızda ilk çıkan yapılar. Modern dönemde sıfırdan inşa edilmiş Dubai, New York gibi yeni kentler haricinde, dünyanın hiçbir yerinde dini yapıları barındırmayan bir mimarlık tarih bulamazsınız. Geçmişe yönelik mimari bir iddianız varsa bu iddianın içinde dini yapılar olmak zorunda. Bir yapının yapılma gerekçesi olan değerlere şuan sahip olmayabilirsiniz ama bu demek değil ki o yapı sizi temsil etmiyor. Hayır sizi temsil ediyor çünkü sizi temsil eden başka yapı yok zaten. 20. yüzyılda inşa edilen yapılar tüm dünyada “modern mimarlık” grubuna giriyor ve tüm dünyadaki örnekleri aynı. Bir kültür merkezinin nerede olduğunu size söylemezlerse sadece fotoğrafına bakarak bu Asya’dadır yok Avrupa’dadır bile diyemezsiniz. Modern dönemin yapıları -kullanılan biçimlerin dünyadaki diğer yapılarla aynı olmasından dolayı- kimlik tanımı yapmıyor. Dolayısıyla modern dönem yapıları bir temsile sahip değil. Ortada bir vaka var ve buna ideolojik yaklaşmanız vakayı değiştirmiyor, yapılan şey aşağılık kompleksi başka bir şey değil.

Dünya mimarlık tarihi yazımında Türk mimarlığı diye bir şey yok arkadaşlar, İslam mimarlığı var. O hiç sevmediğiniz Arap yarımadası mimarlık tarihi için daha fazla ürün vermiş, biz göçebe geçmişimizden dolayı bu alanda yok gibiyiz. Sinan yapıları diyenler olacaktır, o da çok tartışmalı bir konu. Zira merkezi planlı büyük kubbeli ilk anıtsal yapı -Avrupalıların yazdığı mimarlık tarihinde- Ayasofya. Osmanlı yapılarında bu plan tipi İstanbul’un fethine kadar yok, İstanbul Türklerin eline geçtikten sonra Ayasofya’da etkilenip biz de merkezi planlı kubbeli anıtsal yapılar yapmaya başlamışız ve hatta çabamız Ayasofya’yı geçmeye çalışmak olmuş. Mimarlık tarih yazımında Sinan dönemi Osmanlı mimarlığı özgünlüğe sahip olmadığı için -kaba tabirle Bizans mimarlığının kopyası olduğu için- ayrı bir kategoride yer almıyor. Bizans mimarlığının devamı, türevi değeri görüyor. Osmanlı mimarlığını temsil ettiğini düşünüğümüz klasik dönem yapıları, dünya mimarlığında bir temsile bile sahip değil yani. Dolayısıyla bu camilerin bizi temsilen gösteriliyor oluşu bile başlı başına önemli.

bu arada çok tatlu söylemiş

Tarkan boşuna megastar değil ve olmayı hak ediyor da

Haha beni aldı bir gülme çok tatlı söylememiş mi ya ???? Gerçekten güzel bir şarkı seçimi yapmışlar ?
21.04.2020 -13.32

ilk cümlenin aynısıyla yeni bir mesaj yazacaktım, vazgeçtim, bu mesajı gördüm 🙂
gerçek kültürünü savunanlara kültürünüzden utanmayın demek çok acayipmiş hakikaten. yahu esas biz gurur duyuyoruz
islam ansiklopedisinden alıntı bırakayım:

“II. Mahmud döneminin (1808-1839) Türk kıyafet tarihinde önemli bir yeri vardır. Önce askerî kıyafetlerde, ardından sivil memur kıyafetlerinde geleneksel tarz terkedilerek Avrupa tarzı benimsenmiştir. Kavuk yerine fes, cübbe yerine setre, şalvar veya çakşır yerine pantolon giyilmesi şartı getirilmiş, daha sonra Abdülmecid ve sonraki padişahlar zamanında bu Avrupaî giyim şekli giderek yaygınlaşmıştır.

Edmondo de Amicis 1874’teki gözlemlerinde, kıyafet konusunda İstanbul’da eskiyi muhafazayı isteyenlerle yenilik taraftarı olanların mücadelelerinin açıkça görüldüğünü, gelenekçi Türk’ün sarık, kaftan ve sarı pabuç, Tanzimatçı Türk’ün setre veya İstanbulin ile pantolon giydiğini, diğer âdetlerde görülen değişmeyle birlikte bu iki grubun arasında bir uçurum oluştuğunu belirtir (İstanbul 1874, s. 138-140). Osmanlı kıyafet tarihinde gerek şekil gerekse kimlik olarak en çarpıcı özellikler başa giyilen külâh, kavuk ve feslerde görülür”

Aşağıda neler dönmüş öyle 🙂
Açıkçası şu an bu meselenin tartışma noktası birden fazla alanı ilgilendiriyor. Sanat tarihinden sosyolojiye, mimariye, tarih’e kadar. Mimarlık üzerinden kamusal mekan tartışmaları, kentsel sosyolojik tartışmalar bence çok değerli. Bu gibi olaylar kanıtlıyor bence. Hala ülkede Ayasofya cami olsun mu olmasın mı? bakışı var. Ülkenin tüm psikolojisini aşağıda görmüş kadar oldum.^^
“Kültür Mirası” olgusunu iyi anlamak gerekiyor. İnsanların 2020’de camileri görüp rahatsız olması salt din ile alakalı bir tartışma başlığı değil bence, cami yapımı 2000ler sonrası Türkiye’sinde ideolojik bir tartışma. He elbette ki Türk-İslam Tarihi boyunca da ideolojik şekilde kullanıldı ancak daha çok devletlerin yayılma stratejileri üzerinden, iskan siyaseti üzerinden kullanıldı. (tüm dönemsel yapılar gibi) Orada gördükleri bir dini tapınak değil, bir ideoloji. Bu yüzden insanlar katı değer yargıları ile bakıyorlar. Bu da resmi tarih öğretiminin, kültürel mirası ya da bilimum kavramı öğretmemesinden geliyor. Kültürel varlık nedir, güncel yapı nedir bu iki kavramın ayırt edilmesi gerekli.
Bir de sorun şu, bu tarz programları hazırlayan insanların kültürel birikimi falan yok, hangi ülke ile alakalı içerik hazırlayacaklarsa googlelayıp hazırlıyorlar, fes konusuna katılıyorum. Tedavülden kalkmış bir giysiyi (ki o da Osmanlı Türkiye’sinde sadece 100 yıl kaldı, fes takan kesim ise sadece kentlerdeki sivil ve askeri görevliler. asıl yaygın kullanımı olan şey sarık. nasıl bir toplumsal imgeye dönüşmüş de hala temsiliyeti var? o.O) olur olmadık her yerde eşleştirmek komik. Ülkedeki her erkek neredeyse maraş dondurmacısı zannedecekler.

Bence Kore’ye yargı dağıtmak yerine kendi öz benliğimizi biz mi değersizleştiriyoruz diye sormak gerekiyor. Esasında kendi toplumun da var olanı meşrulaştırmak daha modernize adı altında kalıplaşmış bir takım kavramların başka toplumların bakış açılarında şekillenmesini istemekle başlıyor. Türkiye denilince akla gelenlerden tatmin olmayan bir kesim var. Neden Kebap diyeni bile görürsünüz, fes ve cami’nin yanı sıra. Bu arada kebap Budapeşte’lilere göre baya lüks bir yemek olarak tabir edilir. Arada siz sadece kebap mı yiyorsunuz derlerse sorun etmeyin. Asya’lıların sadece pirinç yediğini düşünenler de var. Devamında Sarma’ya Slovaklar da o gözle bakar. Lâkin makarnaya spagetti diyen İtalya gibi anılmak gayesi var. Mevzu esasında kimler tarafından belirlendiği meçhul olan lüks materyallerin Türkiye denilince enstalasyonunu görmek. Aşağıda bir arkadaşımız güzel yakalamış. Klişe sözüm var bunun için benim. Etre accepté comme je suis. Bir dönem Türkiye’de popüler olan şarkı Ma Philosophie’nin sözleri. Beni olduğum gibi kabûl et. anlamında. Neyse, değerlerini kabullenerek var olmak makul olandır.

bu fes olayı çok değişik biraz özetleyim
fes 2. mahmut döneminde getirilmiş ve halka zorla kullandırılmıştır. fes devrimi de denilebilir. halk fes getirildiğinde biz bu şeytan takkelerini takmayız diyerek itiraz etmişse de padişah zoruyla kullanılmıştır. aradan yıllar geçmiş ve fes yasaklandığında ise bir zamanlar şeytan takkesi giymeyiz diyen halk , fes yasaklandı dinimiz elden gidiyor şeklinde oldu
fes geri kafalılık olarak gözüküyor bazı yerlerde bu yüzden istenmiyor olabilir
bizim kültürümüzde var senin de dedğin gibi bunu yok saymak olmaz fese bi anlam yüklemek aşırı saçma (dinsel açıdan )

Fes evet bizim kültürümüz ama diğerleri bunu böyle anlamıyor. Araplarla karıştırılıyoruz ve deveye bindiğimizi sanıyorlar hala. Amerika’daki çoğu insan (bilgisi olmayan insanlar) Türkiye diye bir yer var mı onu bile bilmiyorlar. Ve ben yabancıların fesimizi hiiiiç iyi niyetle kullandıklarını sanmıyorum. Zaten Korelilerin bile bizi sevmediği en son ‘kürtleri öldürüyorlar’ olayından sonra anlaşıldı.

Ben bu işin içinde olmasam yazmam zaten. Ben de mimar adayıyım.
Birincisi camileri kötülemedim asla hatta tek gezebilecekleri yer olan camiler olduğunu yazdım. Kapadokya’ya gelince evet güzel bir yer ama o balonlarla uçmak ve konaklamak aşırı pahalı. Kore parasının değeri fazla olduğu için onlar rahat edebiliyorlardır ama ben sadece Kore’den bahsetmiyordum.Yerli turist binemiyor balonlara mesela. 3. Havaalanı ve köprüye gelirsek, ben ne ülkeye ne de vatandaşa bir katkısı olduğunu asla düşünmüyorum. Tamam mimari olarak beğenenler olabilir zevk meselesi sonuçta ama gereksiz. Bizden bunlar için alınan vergilerden bahsetmiyorum bile. Diğer konuya gelirsek Kore ülke tanıtımını Kpop ve dramalar üzerinden yapıyor. Bizim böyle bir şeyimiz yok. Sadece yanıbaşımızdaki savaş ve dış politikada izlediğimiz yanlış yollar var. Bunlardan kurtulduğumuzda gelişeceğimizi düşünüyorum.