Üzüldüm karşındakine hak ettiği kadar değer vericeksin yoksa üzülen taraf sen olursun.Ben doğum günüm de bu tarz bir olay yaşamadım ama bu hikayeyi okuyunca şimdi de yıl başı yaklaşınca buna benzer okul anım geldi.Okul da yıl başı çekilişi yapılır ya ben de kim olursa olsun ayırmaksızın hediye alırken özen gösterirdim iyi birşey olsun ve kullanışlı olsun derdim ve alırdım sonuçta sınıf arkadaşım diye düşünürdüm.Hediyeleşme zamanı olunca bana alıcak kişi ya evde unuttum derdi ya da almazdı.Böyle iki kişiden hediye almayınca üzülmüştüm.Çocuk aklı işte ilkokuldasın karşı tarafdan da bekliyorsun.Benim de böyle bir anîm oldu.Şimdi hatırlayınca diyorum ben buna mı taktım o kadar ama mutluyum ben karşımdaki insanı mutlu ettiğimi düşünüyorum ve bundan mutluyum.

Neden hep karşısındakine değer veren insanların karşısına umursamaz insanlar çıkar hiç anlamıyorum.Yazıyı yazan kişi için çok üzüldüm,insan doğum günü gibi özel bir günde kendisine değer verildiğini bilmek ister.Umarım ona daha çok değer verecek insanlar karşısına çıkar.

Ben de arkadaslarima cok deger veririm ama artik gereksiz, menfaatci kisileri hayatimdan sildim. Her zaman en iyi hediyeler alirdim, kutlardim, ama gereken degeri hic görmedim, Bir gün cok önemsedigim bir arkadasdan günler sonra bir alis veris ceki almistim, rakamlari sormayin :-), utanmaz dedim ve ne bi daha
dogum günü kutladim, ne de hediye aldim (gözüm gercekten hediye, parada degil, samimiyete, düsüncelilikte vs…), artik üzülmüyorum, kirgin da degilim, cünkü kimseden bir sey beklemiyorum, böyle daha huzurluyum ve bagis yapiyorum …Senin kendi varliginla ve kendinle mutlu olman cok önemli, iste o zaman duygsal bir beklenti icine girmezsin ….

Ya zaten 10’lu yaşları bitirip YİRMİ olmak insana zor geliyor ve dediğin gibi zaman nasıl geçti anlamadım tekrar ve tekrar anladığım bir şey vr o da şu ki doğum günlerinin sevilecek hiç bir tarafı yok:))

Bu şey gibi düğünde birine çeyrek takip senin karşılığında yüz lira alman gibi bir his

Maalesef bende eskiden bu durumu yaşıyordum. Üstelik onlardan beklediğim bir hediyeden çok bir mesaj, bir kutlama her neyse… Bu yüzden artık birçok insanla aramda mesafe var. Böylece iki taraf da bu tür şeyleri umursamamış oluyor

Kötü ya cidden… çok unutkan biriyim ama bin tane hatırlatıcı açıp yakın arkadaşlarımın doğum gününü hatırlamaya çalışırım

Çok arkadaşı olan bir insanım ama 27 yıllık ömrümde arkadaşlarımla 1 kere beraber doğum günü kutladım, onu da zorladım sayılır?? Hep insanlar ömürlerinde bana ne kadar ihtiyaçları olduğundan falan bahseder, iyi bir arkadaşım, dert dinler, iyi akıl verip, yol gösteririm. Uzun yıllar insanlar bana Güzin Abla dedi, sanki ben böyle olmasını istermişim gibi. Kimse bana senin bir sıkıntın var mı diye de sormazdı. O kadar alışmışım ki susmaya, artık dertlerimi sıkıntıları dile getirmek aklıma bile gelmiyor, anlatmıyorum, bazen verdiğim bir karar oluyor, nedenini anlamıyorum ( saçma da geliyor) Sonra altını deşiyorum bir bakıyorum, bir sıkıntıya sahipmişim, hem de insanların bağırıp çağırıp şikayet edeceği bir sıkıntıya. Ama ben üzerinde düşünmesem farketmiyorum bile. Bana nasılsın, napıyorsun soruları bile külfet geliyor, kendimi açıklamak, sorunlarımı düşünmek ya da beni mutlu eden şeyleri anlatmak bile. Bu soruları cevapsız bırakıyorum, okuyup mesajda atmıyorum. Beni bir şekilde duygusal destek olarak kullanan arkadaşlarımla uzun 22 yaşlarımda iletişimi kestim. Bana sen çok değiştin dediler. Neden değiştin demediler, yine bir Allahın kulu çıkıp neden böyle davranıyorsun da demedi. Sonra akışına bıraktım dedim ya kolayca arkadaş ediniyorum (bu da bir çocukluk travması sonucu oluştu, onu aşıp bir beceri haline getirdim.) Bir baktım beni ben gibi bilen, bana değer veren, iyi taraflarım ve kötü taraflarım ile beni kabul eden iki üç arkadaş edinmeyi başardım. Hepimiz hayatlarımızda ki sıkıntılara rağmen bir birimizin arkasındayız. Eski arkadaşlarımın neredeyse hiç biri doğumgünümü kutlamazdı, şimdikilere diyorum ki eğer o zaman diliminde aynı şehirlerde olacaksak “ DOĞUM GÜNÜM GELİYOR, KUTLAYIN” ? İşimi şansa bırakmıyorum. Bense tarih özürlüsü bir insanım, insanların doğumgünlerini mevsimlere göre kodluyorum ?? Bu yazın doğmuştu diye mesela, görüştüğümüz bir günde elime alıyorum hediyemi gidiyorum, öncesine denk geliyor bazen sonrasına. Önemli olan değer verdiğini hissettirmek. Ve size değer veren insanlarla takılmak.