Ayrıca şunu da eklemek isterim. Benim aralık ayında vefat eden dedem ilkokul mezunuydu ve tüm hayatını köyde geçirmiş bir insandı. Ancak tanıdık tanımadık herkes tarafından baş köşeye konulan oldukça değerli ve güzel bir insandı. Cenazesini kıldıran imam daha önce şehit cenazesi de kıldırdığını ancak hiç böyle bir kalabalık görmediğini söylemişti.
Benim dedem şöyle varlıklı, böyle mesleği var, bayramları bana şu kadar harçlık verdi falan diye övünmedim belki ama onun insanlığı ile her zaman gurur duydum.
Belki tavsiye vermek haddime değil ama benim demem o ki sıralamalara takılmayın, yanınızdakilere değer verin ki bilmem nereden mezun olduğunuzu gösteren diplomalar yerine sizi gerçekten seven ve sizinle gurur duyan insanlar olsun yanınızda. Okumayın ya da birinci olmayın demiyorum sadece “insan” olarak güzel olalım, olmaz mı?

bakın benim taaa lise 1 de başıma gelmişti böyle bi olay hani tam sınıflama değil ama tavır değişkliği ben kendi liseme brinci girmiştim ve gittiğimde herkes beni tanıyodu ama benim hiç dersle alakam yoktu 🙂 anlarsınız ya kafa başka yerlerdeydı ve ilk yazılılarımaa hiç çalışmamıştım geometriden cidden öyle düşük fln da değil 70li bişi almıştım ama sırf bu yüzden hocam beni sözde ‘ sıradan’ görüp ilginmemişti sonraki denemelerde derece yapınca aaa beni seni işte söyle sanmıştım fln filan deyip ilgilenmeye başlamıştı o zmn cidden sinir olmuştum o iki insan da benim yani benimle sadece öğrencin olarak ilgilensen yeterdi ama eğer sıralamanız yoksa 1. 2. ne bilm 3. değilseniz ilgi çekmiyosunuz
aynı şekilde güzel yakışıklı değilseniz zengin değilseniz ilgi çekmiyosunuz bu böyle ve çok üzücü gerçekten
aynı şekilde aynı hocam biz mezun olduktan sonra ziyarete gittiğimiz de eşinin soyadını alır mısın sorusuna ben almam deyince ama eğer sabancı fln olsa alırsınız ama demişti ki malesef haklı öyle zengin ve bilinen bi aile fln olsa çoğu insanın fikri değişebilir :///

yahu bütün televizyonun iyi ve kötü etkisi var zaten. siz drama olmayan herhangi bir survivor show gördünüz mü? hatta şovları geçtim, normal programlar, diziler? hatta kitaplar yahu kitaplar… sevgilisini kemerle döven zengin adam sırf zengin diye bir çok insanın hayalindeki sevgiliye dönüştü, milyonlar sattı kitap, filmleri çekiliyor. “ama sen aslında onun nasıl bir insana dönüştüğünü bilmiyorsun” lan kemerle dövüyo kemerle, neye dönüşebilir en fazla?
ağa paşa dizileri, mafya dizileri, spor arabalardan inmeyen pop starlar, ama o hak ediyor tamam mığ diyen fanlar… her gördüğünü sünger gibi çeken kafalar için toksik.
seçici geçirgen olacaksın, kafanı kullanacaksın. çocuklara önce kafalarını kullanmayı öğretirsen, her istediklerini önlerine sermezsen, hayatın ne menem birşey olduğunu iyi anlatırsan, hayallerinin peşinden giderken her daim bir çıkış kapısı bırakmalarını öğütlersen, insanların özünde eşit olduklarını küçüklükten itibaren öğretirsen abuk subuk şeylerin peşinde köle olmazlar.
çocuk anasından babasından ne görüyo ki kendisi ne olacak?.. ana baba önce her şeye öykünüp duruyo sabah akşam. kendi yapamadıklarını çocuklarına zorluyorlar, birbirleriyle kıyasıyorlar, gaza getirmek için komşu çocuğuyla yarıştırıyorlar. kendi egosu için çocuğu yarış atına çeviren ebeveynden psikolojisi yerinde bi çocuk yetiştirmesini nasıl bekleyebilirsin ki?..

Türk kültürüne ters gibi görünsede içten içe yaşanır bizde de bu durum.Zengin aileler “asil” diye sınıflandırılır mesela geçmiş te fakir biriyse “ne çabuk unuttun geçmişini”olur.İnsanlar kendilerini böyle tatmin ederler.Lisede yerleştirme puanına göre sınıflara ayırırlar yani dünyanın her yerinde bu durum var ama dizilerinde veya netizenlerin eleştirilerinde(!) olduğu gibiyse Korede durum daha vahim.Hindular yada bazı güney asya ülkekerinde ki seviye olmasada halk bariz bu kast sistemiyle yaşıyor

İlkel ismiyle kast sistemi denen şey günümüzde uygulanmasa da insanların zihinlerinde hala var o sınırlar, sınıflar, ötekiler.. Olmaması da çok zor sanırım ama bu tip programlarda ürkütücü ve yüzsüzce ayyuka çıkarıyorlar. Programın ilk bölümünde büyük şaşkınlık yaşamaıştım, piramit gibi yükselen koltuklardan birini seçmeleri isteniyordu herkesten, ilkel güç gösterilerini temsilen tepe koltuğa oturmak isteyenler birbirlerini yenmek durumundaydı falan.. A,B,C…F gruplandırmalarını saymıyorum bile, tamam yeteneğe göre sınıflıyorsun ama yine de sınıflıyorsun işte, bunun gençlerdeki tecellisi de ‘Ben A sınıfıyım, sen bilmem hangi sınıf bir ailedensin.’ oluyor. Asyalılar böyle şeyleri daha rahat dile getirebiliyorlar, kültürlerinin çok derinlerine işlemiş çünkü. Ama bizde de bolca var, zengin-fakir ayrımı, başarılı-başarısız çocuk ayrımı, dindar olanı olmayanı, her farklılık sınıf ayrılığına sebep oluyor, mübarek ülkemde de herkes birbirinden o kdar farklı o kadar çeşitli ki, neyse ki Asyalılara nazaran biraz daha hoşgörülüyüz, frene basabiliyoruz bazen, bu çeşitlilik onlarda olsa ülkelerini bölgelere ayırıp öyle yaşarlardı herhalde,tam bir distopya ^^

Doğru bir öz eleştiri yapmışlar.

Hahahaah ya bunlar ne komikler sanki ülkelerindeki tek zararlı şey bu programmış gibi dkekdke e izlemezsin izletmezsin olur biter yani. Onu geçelim de esas sorunları koskoca bir K-dünyası onu napcaz?? Bu ünlülerin hayatlarına ne kadar takık olduklarının farkında değiller galiba… dizilerdeki yaşam da hiç gerçekleri yansıtmıyormuş zaten bizdeki hesap .. E bence önce bu problemi ele alın:)) Haberi yorumlayanın netizenler olması ise ayrı bir ironi haha yersen:D

Korenin bundan daha önemli sorunları var bence. “güzellik standartı” denilen iğrenç sistemlerini yok etmek gibi