Halyuu maceram keşke başlamasaydı yaa

2008’de TRT-1 de yayınlanan “Düşlerimin Prensi”ile başladı maceram.
İlk yıllarda sadece K-drama ilgimi çekiyordu.
Ama öyle böyle değil yani. Bir gecede bir dizi bitiriyorduk:)
O dönemi hatırladıkça hem gülüyorum hemde özlüyorum.
Şuan eski heyecanım kalmadı K-dramaya karşı.
İzlesem bile eski tadı vermiyor artık.
Bu süreçte az da olsa Kpop hakkında bilgim olmuştu ama çok ilgimi çekmiyordu.
Kim Hyun Joong sayesinde SS501 grubu ilk dinlediğim grup olmuştu galiba.
Aklımda öyle kalmış yani.
Sonrasında Mblaq, Suju,Shinee, jyj dinlediğim dönemler oldu.
Dinledim derken haklarında çok bilgim yoktu sadece dinliyordum işte.
Şarkıları biliyorum mesela ama üyelerin isimlerini bilmiyorum.
Genelde sm gruplarını dinliyordum.
Exo çıkış yaptığı zaman vay anasını neler oluyor demiştim:)
Yg gruplarına karşı hep mesafeliydim kızın teki yüzünden.
Yaz tatilinde artık komplo teorisi mi desem ne desem bilmiyorum bazı şeyler anlatmıştı bize?
Mv lerden bazı kesitler felan izletmişti.
Bizde dünden razıymış gibi hemen mesafe koymuştuk kuzenlerle?
Kız gruplarını pek dinlemiyordum zaten arada sadece mv lerini izlerdim hala öyle devam ediyorum.
Kuzenim çok sıkı snsd hayranıydı. Bizim Kpop haber kaynağımız oydu zaten:)
Yeni grup mu çıkmış yeni mv mi var ondan sorulurdu.
Dizilerden başımızı kaldırabilirsek onun önerdiği gruplara bakıyorduk;)
2013’de BTS diye bi grubun çıktığını haber vermesi o güne kadar verdiği en güzel haber olmuştu bana?
Halyu maceram 2013’den sonra sadece BTS macerasına dönüştü.
İlk defa bir grubun şarkısını dinleyip geçemedim üyelerini araştırdım, hikayelerini merak ettim ve destekleme kararı aldım.
Nasıl oldu bilmiyorum ama onlara olan ilgim diğerlerine olan ilgisizliğe dönüştü.
Hiç öyle bir karar aldığımı hatırlamıyorum ama bir baktım sadece BTS ile kalmışım bu macerada.
Bu sakin ve güzel yol arkadaşlığını çok sevdim ve sadece onlarla yoluma devam ettim.
Pişman mıyım?
Asla?
Şuan Kore’ye gitmek benim için BTS konseri dışında bir anlam içermiyor.
Özellikle son zamanlarda kpop sektöründe yaşananlar ve bu yaşananlara medyanın, halkın ve kanunların tutumu iyice midemi bulandırdı.
Gerçek suçlulara karşı çok lakaytlar ama idollerin en ufak hatasında kıyamet kopartıyorlar.
Ve bu çocuklar ülkeleri için bu kadar önemli bir tanıtım rolünü üstlenirken bu nefret neden anlamıyorum.
Ne ülkeye ne de kültürlerine zerre ilgim yok artık.
Güzellikler yok mu elbette var.Gezmek, görmek istediğim çok güzel yerler var.
Nasip olur da konsere gidersem oraları da gezmeyi düşünüyorum.
Tabi Allah izin verir ve corona hayatımızı terkederse:(

Ben de çok sevindim, hoş geldinizz?. Sitede eskilerden kimse kalmamış neredeyse. 2006 saka gibi. Annenizin sevmesi de çok iyi? Benim annem de seviyor, beraber çok izledik. Ayrıca 2013 sonrasında da güzel şarkılar var. Ama dediğinizi anlıyorum. Şuan aşırı derecede ÇÜRÜK KİTLE var. Tek iki grubu biliyorlae ve bilmişlik taslıyorlar. Kpop’ı iki grupla tanımışlar, diğerlerine laf ediyorlar. Ergen kitleden soğudum. Kendi gruplarına zarar veriyorlar farketmiyorlar. İnsanlar kpoptan bunlar yüzünden nefret ediyorlar. Yine de ilginizi çekmemeniz harika. Şuan Its okay not the be okay dizisini izliyorum. Kesinlikle harika. Diziler çok sıkıcılaşmıştı ama sektöre renk geldi

Çok teşekkür ederim izlemeye başlayacağım. Maalesef haberi instagramda öğrendim. Hayran olduğunuz insanın intihar haberini almayı Shawol’lerden daha iyi kim bilir? Gerçi tek değiliz artık. Işıklar içinde uyusun. Zamanla acısı geçerler derler ama bu acı geçmiyor. Özellikle intihar olması insanı yaralıyor. Acınızı kalbimde hisssediyorum?

O dengesiz yorumları bilirim. Yaşarken Jonghyun’u bilmeyenler şimdi Shawol arasında Jonghyun hakkında güzel bir şey paylaştığımızda bile “Cok özledim, keşke yapmasaydı” gibi saçma yorumlar yapıyorlar. Çünkü onu vokali ya da kişliği ile değil ölümü ile tanıdılar. Bıktım. Ayrıca rica ederim❤