K-Pop’un müzikal açıdan 2019 da vasat bir yıl geçirdiği fikrinden uzak gayette iyi şarkılarla karşılaştığımı düşünüyorum. Dinleyicilerin sektörün her köşesindeki isme şans verdiğini görüyoruz öncelikle. Bilinmedik şirketlerden çıkan gruplardan da iyi şarkılar gelebildiğini görüp dinliyorlar artık. Yani çeşitlilik hakim artık dileyicinin müzik çalarında. Eskiden bana göre bu kadar şans verilmeyip çok çeşitlik yoktu. Öte yandan eskilerden de istikrarlı bir şekilde iyi şarkılar yayımlayanlar var. Birkaç yıllık grup Stray Kids bu yıl sektörde bende varım mesela dedi. Üstelik albümleri yenilikçiydi. Eskilerden Bts hala iyi şarkılar yayımlıyor. Baekhyun’un solo albümü çok hoştu. Keza Taeyeon’un da. Chungha çok iyi bir albümle dönüş yaptı. Blackpink, Everglow, G-ıdle… Daha ne olsun? Elbette daha sayamadığım onca isim daha var.
(Çaylaklardan Everglow dünkü dönüşü ile beni bir hayli etkiledi dönüp dönüp dinliyorum.) İş hayatında nasıl herkese şans verilsin istiyorsam burada da olaya öyle bakıyorum. Geçmişin güzel isimlerini takdirle anıyorum fakat geçmişte devamlı yaşamayı tercih eden bir hayatım yok benim. Bugünün beni karşılaştırdığı her şeye değer veriyorum. İsterse geçmişten bir isim olsun, isterse bugünden.

Bir idolün siyasi,dini,cinsel tercihi beni ilgilendirmiyor.
Ama karakteri ilgilendirir.Karakterini sevmediğim birisinin müziklerini dinlemem.

Benim için bu sorular çok önemliydi .Kişiliğimi benliğimi ilgimi ilkelerimi hayatımda aradığım cevaplarını hissettiğim müziğin tınısını çok aradım.Çok sorguladım.Sevdiğim müziklerin öncesi ve sonrası bana kattığı değer neydi.Eğlenebildiğim gülebildiğim ağlayabildiğim şarkıların şimdiki hissiyatını bazen farklı algılayabiliyorum.
2007-2009 Dönebilmek mümkün müydü acaba.Mümkün olsa güzel bi hayalde yaşadığımı düşünürdüm..

Piyasada kral çok, başarılı olsunlar yeter.

Sorulara bastan cevap vermem gerekirse kendimi caylaklara ilgi duymayan biriyim diye bilirim ama bayagi caylak taniyormusum..ama itiraf etmeliyim hepsi produce serilerinden tandigim cocuklar..benim favorim x1 olabilir cunku cocuklar cok iyi..ama ses ve muzik anlaminda piyasa oneus’a sans vermeli..everglow ve izone’u da begeniyorum..bizim produce serilerinin tum caylaklarini en az bi kere dinlemisim…ben acikcasi sirket buyuklugune bakan biri degilim o yuzden eskiden tanidigim yetenegini bildigim idolu dinliyorum..mesela izone chaeryoung harika bir idol..kizda yok yok…neyse ben kpopla 2013te tanistim o da bof ost’si seslendiren shinee ile basladi…ama bir grubu sevmem ayni yil cnblue dinlememe takabul eder..cnblue benim bandseverligim sayesinde cok sevdigim bir grup..sarkilari hala bi baska geliyor bana ilk grubum olmasiyla herhalde…acikcasi idollerin karakterine bakiyorum…tercihlerinin bir kismiyla ilgileniyorum mesela birilerine zorbalik yapmayi tercih etmis hicbir idole ilgi duyamiyorum o tarz iddialar falan olursa…yani insanin karakteri de tercihleriyle alakali…bence 2019 kpop aciisndan sig bir yildi…e guzel sarkilar 2014-2015 bandidaydi…harika sarkilar dinledim ozellikle takip ettigim gruplarimdan..eskiden daha cok takip ettigim gruplarin sarkilarini dinlerdim tabi bu zamanimin daha fazla israf olmamasi icin..ama simdi kulagima hos gelen her grubu dinliyorum..bazilarinin grup uyelerini bile tanimiyorum ama dinliyorum..heleki kiyida kosede kalmis bircok sarki kesfettim mutluyum ??? hem bir varyete canavariydim ozellikle 2014-2018 arasi araliksiz running man hayraniydim..piyasadaki hemen hemen her grubu tanidim bu sayede…bu sene bana sig geliyor ama hwasanin solosunu acayip sevdim..hala EN’im o…

CIX’in bu kadar çok oy alacağını düşünmemiştim sevindim
2009 ve öncesi %5’lik kısımda olmak :’)

La vie en Rose yüzünden Iz one’a verdim oyumu. 1 günle Loona o listede olmayı kaçırmasaydı ona verirdim muhtemelen 😀

2009 yıllarında bulaştım Kpop’a. Kendi gruplarım dışında da çok müzik dinlerim. Önemli olanın güzel müzik olduğunu düşünüyorum. Yabancı üye olayını Asyayla sınırlı tuttum. Irkçı sayılmam aslında, ama olabildiğince Koreli kalmalarını tercih ediyorum. 2019 yılı Kpop bakımından biraz sönüktü bence. Kendi gruplarımın bile bside’larıyla teselli buldum. Dinlediğim idol belli birkaç kuralımı çiğnemezse şarkılarını severek dinlemeye devam edebilirim. Cinsel yönelim, inandığı din, hatta sevgilisi veya eşi olması ya da kendine zarar verici davranışları umrumda değil. Eskiden olsa ne olursa olsun ben yine dinlerim derdim. Ama bu sene gerçekten yorucu bir yıldı. Tiksindiğim insanların müziklerini dinleyemediğimi fark ettim.

Bence 2019 değil, tümüyle son yıllar iyi şarkılar çıkmıyor. Gerçi bu biraz zevk meselesi benim tek tük beğendiğim şarkılar var. Sanırım kpop konusunda kafam hala eski yıllarda kaldı. Veya kpop’ın en iyi yıllarını birebir yaşayınca tatminsizlik duygusu söz konusu oldu…

Son soru için bir anekdot vermek istiyorum. Roy Kim en sevdiğim sololardandı benim, büyük bir hayranlıkla dinlerdim adamın her albümünü.. Malum skandallar sonrası bir süre hiç elim gitmedi. O sıra elim hiçbir kpop şarkısını açmaya gitmedi ayrı mesele. Geçenlerde yine Roy Kim’in en sevdiğim albümlerinden birini açtım, The Great Dipper. Sonuna kadar da aktı gitti.. İçimde bazı şeyleri soğutup kenara koyunca gayet de söyleyen kişinin karakterinden bağımsız o şarkılar hala şahaser. İcra edenin karakteri istediği kadar çöp olsun, ortaya çıkan işin çıtası hala çok yüksek.. ve buna yapabilecek bir şey yok. Roy Kim’in şahsını seviyor muyum? Hayır duygusal bağımı kopardım ama şarkıları hala bana iyi geliyor. O şarkıları, Roy Kim’i tanımayan ve ballad seven birine dinletsem o da bayılır. Son sorudaki denklem o kadar basit değil yani. Şarkısını dinlemek için şahsını örnek almak zorunda mıyım? Müzik piyasasındaki insanların çoğunun çapı ne ki bana örneklik teşkil etsin? En niteliklisi bile entelektüel, kültürel anlamda yanım(ız)dan geçemiyorken nereden örnek alınacak insanlar oluyorlar. Evet mentalitelerine saygı duyduğum da çok isim var (Yongguk gibi mesela), ama yüz yüze tanışma fırsatım olsa belki de “bu kadar mıymış” diyeceğim kim bilebilir? G-Dragon’un yaptığı işe, müzik dehasına saygı duyuyorum evet, ama GD hiçbir zaman hayatımda bana yol gösterecek bir figür olmadı. Olmasına gerek de yoktu. Böyle bir şeye ihtiyacım hiç olmadı çünkü. Hayatımda akıl hocası ya da bir dost nasihatı eksikliği yaşamıyorum/yaşamadım ki Gdragon bana örnek olsun. Yongguk bana “şöyle güzel yaşa” desin. Bazı isimler farkındalık olarak diğerlerinden daha ileride, bazıları vasat, bazıları ise çöp. Hangi kategoride olurlarsa olsunlar, hiçbiri gerçek bana örneklik teşkil etmiyor zira gerçek hayatımda bir karşılıkları yok. Fiction. Yaptıkları müzik içimde bir yerlere dokunuyor ve bana iyi gelen de bu. Müzik denen şeyin hayatta örneklik teşkil etmesi daha öncelikliydiyse eğer, kilise müziği, ilahiler ya da marşlar dinliyor olurdu örnek bir hayat yaşan herkes. Müziğin hayatlarımıza yön vereme misyonunu kim çıkardı?

belkide farklı bir şirketten oldukları için o zaman fazla nefret aldılar. ama şimdi bazı fanların sütten çıkmış ak kaşık gibi davranmaları çok garip. belli bir kesim başlatmadı ki bu fanlar arasında olan anlaşmazlığı.

Ben kpop u tam anlamıyla girls generation genie ve ss501 bof şarkısı ile o dönemlerde tanıdım suju bigbang infinite 2ne1 ile sevdim su an army ve monbebeyim kpop camiasında herkesi dinlemeye çalışıyorum yani özetin özetini boyle geçebilirim kore dalgasını annem saolsun dizilerden öğrendim ksjdjdjd
düşlerimin prensi olsun jangum olsun bof olsun djdjdn
Benden daha çok takip eder canım anam smsjsjs

Son soru için ‘Umursamam dinlerim’ veya ‘Hayır dinlemem’ diye net bir cevap vermek zor bence. Cevap o şarkıcının senin için ne ifade ettiğiyle alakalı. Eğer herhangi bir müzikten daha doğrusu herhangi birinin müziğinden bahsediyorsak muhtemelen ‘Umursamam dinlerim’ derim. Sonuçta beni ilgilendiren şey kişi veya kişiler değil ortadaki eser ama iş sevdiklerimize gelince öyle olmuyor malesef. Hele ki kpopta hiç öyle olmuyor. Sonuçta kpop sadece müzik satan bir tür değil. Ve biz de kpopta bir idolü sevdiğimiz zaman onun sadece müziklerini sevmiyoruz. İster istemez İmajını, karakterini, her şeyini seviyorsun ve onu benimsiyorsun. Birçok şekilde onunla ilgili anılar biriktiriyorsun ve sonra bir gün o kişi seni hayal kırıklığına uğrattığında o anılar ‘Ya boşver kim olduğu önemli değil ben sadece müziğini dinliyorum’ demene engel oluyor işte.. Çünkü sadece müziğini dinlemiyorsun artık.. Mesela şu an Roy olsun, Iron olsun, Taehyun olsun dinlemekte zorlanmıyorum çünkü bunlar benim sadece müziğini sevdiğim için sevdiğim bir insanardı ve henüz biriktirilmiş fazla anım yoktu ama Joonyoung dinleyemiyorum mesela. Çünkü Joonyoung’da sevgim, müziğinin ötesine geçmiş anılar oluşturmaya başlamıştı. Şimdi ise müziğini dinlemeye kalktığımda eskiden aldığım zevkin yarısını bile alamıyorum. Anılar bir şekilde insanın aklına doluşuyor ve o zevki almana engel oluyor. Ft Island, Cnblue, JYJ gibi gruplar ise çok daha karmaşık bir durumda.. Anılar çok çok daha fazla olduğu zaman dinlerken acı çekiyorsun ama dinlemekten de vazgeçemiyorsun. Çok mazoşistik bir durum bence.. ?

2015 müzikal anlamda cidden çok kaliteli bir yıldı

Kpop’ın en iyi yılı kesinlikle 2016 yılıydı ondan sonra eskisi gibi olmamaya başladı. O zamanlar pek çok grup sahnede iş birliği yapardı. İdoller birbirlerine rahat rahat çok güzel tepkililer verirdi. Ve daha çok Kpop gibiydi.