[1.44-8.10]
-Stajyerlik zamanlarında seni en çok zorlayan şey neydi?
-İlk olarak, davranış biçimimi aniden değiştirmek zorunda kalmak. İkinci olarak, diet yapmak zorunda olmak. Abur cubur yememize izin verilmezdi ya da gece geç saatlerde bir şeyler atıştıramazdık. (Stajyer olduktan sonra) birdenbire tüm gün boyunca dans pratiği yapar hale geldim. Bu yüzden bacaklarım yara bere içinde kalırdı, şişerdi. Idol olarak çıkış yapacağımızdan dans pratikleri boyunca bacaklarımıza 5’er kiloluk kum torbaları bağlamak zorundaydık. “(Sahnede) bunlar olmadığında dans ederken çok daha hafif hissedeceksiniz” derlerdi. Bu benim için cidden zordu. Ama en zor kısmı uyuyamamaktı. Her gün gerçekten erken saatlerde şirkete gitmek zorundaydık. Debutumuzdan birkaç hafta önce “Bu hayat tarzına alışmak zorundasınız” dediler. Sabah 4’te şirkette oluyorduk ve gece yarısından sonra anca yurda varıyorduk. Uyuyamıyor olmak benim içni inanılmaz derecede zordu.
-Merak ettiğimden soruyorum. Idol olduğunuzda kimseyle çıkmanıza izin olmadığını duydum. Bu doğru mu?
-Idol olduğunda, özellikle de popüler bir grubun üyesi olduğunda biriyle çıkmak gerçekten bir tabu. Biriyle çıkmamızın önüne geçmek için, izinsiz dışarı çıkamazdık. Şirket dışarı çıkmamımıza engel olsa da, gizli cep telefonlarımız vardı çünkü insan onlar olmadan yaşayamaz. Diğer idol grup üyelerinin çoğunun da ipad ya da küçük, gizli cep telefonları olurdu. Bu şekilde insanlarla iletişim kurardık. Ailemizle buluşmak istediğimizde bile, katı şirket kurallarından dolayı izin almak zorundaydık. Bir keresinde doğum günümde babam şirkete beni görmeye geldi. Ama şirket onu kapıdan geri çevirmişti. Ailelerimizi bile göremediğimiz kadar katı (bir sistem) yani biriyle çıkmak söz konusu dahi olamaz.
-Eğer yakalanırsanız bunun sonucu ne oluyor peki?
-Hata yaptığımız birkaç zaman oldu, “Buraya kadar, artık Crayon Pop’un bir parçası değilsin” demişlerdi. “Çantanı topla”. 3-4 kere çantamı topladığımı hatırlıyorum ama sonra geri çağırmışlardı. Ya da “çıkış yapamazsın” diye tehdit ederlerdi. “Albüm yok” ya da “gruptan ayrılıyorsun” gibi şeyleri çok duyardık.
-Anlaşmayı ilk imzaladığında bir takım problemleri öngörebilmiş miydin?
-Anlaşmadaki ödeme koşulları genelde şirketin daha fazla pay alacağı şekilde düzenlenir. Ama stajyer olduğum zamanlardı ve henüz debut da yapmamıştık. Bu yüzden anlaşma ve kazanca dair hiç fikrim yoktu. (Bir anlaşmadan) ne beklemem gerektiğini cidden bilmiyordum ama anlaşma şartlarımın çok mükemmel olmadığnı hissettim. Bir grup oluşturulurkenki harcanan meblağyı geri ödememiz de bekleniyordu. Karımız (şirketle aramızda) bölündüğünden bu meblağyı ne kadar srüede geri ödeyebileceğimizi merak ediyordum.
-Sormamda sakınca yoksa (kar) dağıtımı nasıldı?
-Genelde şirketler karın %60-70’ini alır, şarkıcılar ise %30-40’ını. Gider ise ikye bölünür.
-Debut yaptıktan sonra ne kadar kazanmaya başladınız?
-Bunu söylemek oldukça zor çünkü belirli bir rakam yoktu. Bazen biraz para elimize geçerdi, bazense borçlu kalırdık. Kazanıcımız değişkendi. İlk ödeme aldığımızda 3 aylık çalışmamız için herbirimiz 12.250 Amerikan doları almıştık. İlk ödememizi debut yaptıktan 1.5 yıl sonra almıştık. O zamana kadar bize hiçbir şey ödenmedi.
-E peki o 1.5 yılda naptınız? Açlıktan öldünüz mü?
-O zamanlar bize ödeme yapılmıyordu o yüzden bankadan kredi aldık. Hiçbir gelirimiz yokken ve ailelerimiz de bizi (maddi olarak) destekleyemiyorken yaşamımızı idame ettirmemiz gerekiyordu. Aldğımız ilk ödemeyle banka kredilerini ödedik. İlk stajyer olduğun zaman, şirkete kazancın hakkında bir şey soramazsın. Lady Gaga’nın Kuzey Amerika turundan önce (*grup açılış sahnesi gerçekleştirmiş), büyük bir etkinliğe katıldığımız için kesinlikle ödeme alacağımızı düşündüm. Ama geri dönüp para hakkında konuşunca, “Bireysel olarak her biriniz şu kadar borçlusunuz” dediler. “Çünkü Amerika’dayken burada hiçbir etkinlik yapamadınız. Şimdi etkinliklere katılıp bize geri ödeme yapmanız lazım.” Çok şaşırdım ve “Borçlu muyuz?” diye sordum. Hala işin gerçeğinin ne olduğunu bilmiyorum.
-Crayon Pop artık yok değil mi? Ne oldu? Nasıl bitti?
-5 yıllık anlaşmamız vardı. Bildiğim kadarıyla birçok grubun 7 yıllık anlaşması oluyor. 5 yıldan sonra anlaşmamı yenilemedim. En büyük neden, CEO’nun değişmesiydi. Bütün üyeler de yaşını almıştı. O zamanlar nerdeyse 30 olacaktık. 30’larımızda olduğumuz için endişelendik. Idol yaşantısını gerçekten isteyip istemediğimizden emin olamadık.
[10.14 – 10.43]
-Hiç idol olduğun zamanlara geri dönmeyi hayal ettin mi?
-Bir müzisyen olarak hayranlarla iyi şarkılar, dans ve enerjinizi paylaşmak kısmını hep sevdim. Ama idol yaşantısına geri dönmek istemem, sanırım doyum noktasına geldim. Özlemiyorum.
Bu tür içerikleri seviyorsanız, Kore’de yaygınlaşan casus kamera pornosuyla ilgili içerik için BURAYA, bütün Koreliler kpop idolü mü olmak istiyor başlıklı içerik için BURAYA
tıklayabilirsiniz.
Sosyal Medya haber kategorisi, Güney Koreli idollerin ve tüm ünlülerin sosyal medya hesaplarında paylaşımlarına dair çevirilerin bulunduğu haber kategorisidir.
