İsmim Elif <3 <3

Aslında ben daha yeniyim yani… biraz uzun bir hikaye…
NCT’yi bu yılın şubat ayı gibi falan tanımaya başladım. bu sırada da kendimi çok yıpratmıştım psikolojik olarak. arkadaşlarım vardı, kardeş gibiydik… NCT’yi tanıdıktan sonra bana güç verdiklerini, mutlu ettiklerini fark ettim ve arkadaşlarıma bunu söyledim. bana olan bakışlarını görmeliydin sanki bunu nasıl yaparsın der gibiydiler. arkadaşlarımla aramda ki bağın yalnızca BTS’ten ibaret olduğunu anladım ve bu beni rahatsız etmişti, çok uzun zamandan beri arkadaştık çünkü… hem o zamanlar kendimi çok yorgun hissediyordum. hayatımda bir farklılığa ihtiyacım vardı. tüm bunlar yetmezmiş gibi bir yandan öğretmenimin bana olan baskısı ve diyetim vardı. çok olmasa da boyuma göre kiloluyum ve bu sebepten dolayı voleybol milli takımına seçilemedim. diyetisyen yardımıyla diyete başladım. verdiği listelere kusursuz olarak uyuyordum ama olmuyordu işte, kilo veremiyordum. çok yorulmuştum… voleybolu becerebiliyorum ama sevemiyorum. bu işi yaparken bana yanlış gelen bir şeyler oluyordu zaten hep. kilo vermeyince kendimi kilolu görmeye başladım. ta ki Boss şarkımızın çevirisine bakarken. hani Taeyong ve Mark’ın rap bölümünden önce Doyoung “olduğu kadarıyla yeterlisin, güzelsin” diyor ya. işte o zaman kendimi çok boş şeyler için yorduğumu fark ettim. aslında NCT’yi uzun süredir biliyorum ama işte… tanıyamamışım, fark edememişim ne kadar mükemmel insanlar olduklarını… böyle işte, garip bir hikayem var. sıktıysam affola…

Tavsiyelerin için teşekkürler… benden yaş olarak büyük olduğuna göre sana Meltem Abla diyebilirim. sorun olmaz değil mi? günaydın bu arada^^