Bence her insanı kıskanç ve fırsatçı kefesine koymak doğru değil. Her insan bir değil

1. [+327, -4] Acını paylaşırsan bu senin zayıflığın olur. Eğer sevincini paylaşırsan ise bu sana kıskançlık olarak geri döner.
Tecrübe konuşmuş. Katılıyorum.

Acını ve mutluluğunu kiminle paylaştığına bağlı.
Her önüne gelene herşey anlatılmaz elbette.

Acını paylaştığın kişilerin çoğu bununla ilgilenmez kalanı da mutlu olur. O yüzden kimseyle acımı paylaşmam. Sevincimi de paylaşmam çünkü bu sahip olamayanları üzer ya da gerçekten kıskançlık olur. Aile dışındaki kişilerin benim hakkımda çok bir şey bilmelerine genel olarak izin vermem

Acımı paylaşabilecek birini bulamıyorum ki. Etrafımda gerçekten beni dinleyen bir insan bile yok.

Bir de acın senin sırrınsa paylaşamazsın ve asıl o zaman sırrın zayıflığın olur. İnsan sosyal, duygularını yansıtan, paylaşan bir varlıktır. Aile kurduğunuzda verilen ilk sözdür:” acında, mutluluğunda…” asıl insan doğası budur. Biz insanız robot değil

Beni anlayabilecek ve dinleyebilecek insanlar iyi geliyor. Ama öyle değilse sana sadece boşver deniyor. Haberi yok benim derdimi değil kendini boşverdiğimden. Acı çekmeme sebep olanlara susuyorum. Kırıldım,üzüldüm diyememek ise daha çok canımı acıtıyor. Kendi kendime parçalanıp toplandığım garip döngüler işte…

Kişinin içinde yaşadığı acıları ve mutlulukları kendisinden başka kimse bilemez.Paylaştığın kişi ise senin dert ortağın olur.Eğer gerçekten acınızı paylaştığınız birisi varsa ve arkanızdan kuyunuzu kazmıyorsa kaybetmeyin derim

Merak ediyordum neden intihar oranları bu kadar yüksek diye?Şimdi daha iyi anladım.Bence acınızı paylaşın ama ailenizle paylaşın.Arkadaş,dost,sırdaş diye bir şey yoktur.Bunu 1 hafta önce yaşadığım olayla şimdi daha iyi anladım.Bir şeye darılıyorlar belki kıskanıyorlar daha sonra en olmadık zamanda tüm sırlanızı ortaya atıyorlar.Ve koca 2 yılınızı geçirdiğiniz insanlar anında sizi satıyor.30 kişi içinde bir anda görünmez oluyorsunuz.Bunlar yetmezmiş gibi bir de sırrı duyan kişiler saçma saçma sapan şekillere sokup dedikodu olarak önünüze sunuyorlar.Bakın birazını sizinle paylaştım ve iyi hissettim.Gerçekten acınızı sadece kendiniz yaşarsanız bir gün canınıza da kıymak isterseniz.Bundan uzak durmanın yolu yok.

Eskiden sevdiğim insanlarla konuşmayı, kendimle ilgili bir şeyler anlatmayı çok severdim. Sonradan farkettim ki anlattıklarım karşımdaki için çok da önemli değil.Şimdilerde ise sessiz takılıyorum. Bir defterim var ara sıra oraya yazıyorum.