Eski AOA üyesi Mina; mental sağlığı, hayatın zorlukları, netizenlerin tartışmaları ve dahası hakkında bir açıklama paylaştı.
30 Nisan’da Mina, Instagram hesabında uzun bir mektupla yaşadığı hayal kırıklıklarını paylaştı. Netizenlerin, kendisine AOA ile birlikteyken 10 yıl boyunca zorbalık yapan Shin Jimin’i savunmasına ne kadar şaşırdığını ifade etti ve intihar teşebbüslerinden bahsetti.
Mina’nın mektubunun tamamı şu şekilde: (TW/Uyarı: İntihar ve kendini yaralama içerir.)
“Fazla olduğumu biliyorum… Artık yeter diyorsunuz. Bundan bıktınız ve sıkıldınız. Şimdi Jimin’in kurban olduğunu düşünmeye başlıyorsunuz. Çok iyi biliyorum ki bunu yapmaya ne kadar çok devam edersem, insanlar beni o kadar eleştirecek ve bana olumsuz gözle bakacak. Ama ben deli değilim. Eskiden gülmeyi çok seven neşeli bir insandım. Aslında, sağlık raporlarım bana sadece ağır depresyon tanısı koyuyor. Bipolar ya da şizofren olduğumu söylemiyor. Sosyal anksiyetem, sosyal fobim, panik bozukluğum, panik ataklarım ve depresyonum var. Küçüklüğümden beri, ailem için eve ekmek getirenin ben olmak zorunda olduğumu söyledim kendime. Aile reisi rolünü üstlenmeye karar verdim. Bu nedenle yarı zamanlı işlerde çok çalıştım. Okulu bırakmak zorunda kaldığım için, çok şey deneyimledim. Bu deneyimlerden bazıları bana zarar verdi. Yine de, ne olursa olsun para kazanmaya odaklandım. Güçlü kalmaya odaklandım. İşte bu yüzden hiç pişmanlığım ve hiç derdim yok. Babamı örnek alıyorum, kafam rahat ve kalbim cesur.
17 yaşımdan 27 olana kadar, Shin Jimin tarafından zorbalığa uğradım. Nedenini bilmiyorum, her gün beni kelimeleri ve davranışlarıyla incitirdi. 20’li yaşlarımın başından ortasına, yetişkinliğe varana kadar, eğer elimden gelenin en iyisini yaparsam ve herkesten daha çok çalışırsam ona benden nefret etmesi için bir sebep vermeyeceğime inandım ve unnie’nin beni sevmeyi öğreneceğini düşündüm. Şimdi geriye dönüp baktığımda; neden bütün bunlara katlanmaya karar verdiğimi, kabullenmeye kendimi neden zorladığımı ve hatta tedavi almama sebebiyet verdiğimi anlamıyorum. Bir aptaldım.
26 yaşına girdiğimde, yolun sonuna gelmiştim. Sözleşmemin süresi bitmeden önce yüzlerc uyku ilacı alarak iki kez intihar etmeye çalıştım ama sadece birkaç günlüğüne bayıldım ve teşebbüsüm hayatta kalmayla sonuçlandı. Eğer böyle bir şey yaşamadıysanız; ne duyduğumu, ne çekmek zorunda kaldığımı ve tamamen küçük şeyler yüzünden azarlandığımı bilemezsiniz. Benim yaşadığım gibi bir 10 yıl geçirin, siz de unutamazdınız.
Daha kötüsü de ne biliyor musunuz? Psikiyatriste gittiğim zamanlardan tıbbi rapor gibi kanıtlar almayı hiç düşünmedim. O zamanlar benimle daha çok zaman geçiren üyeler belki hatırlar, ama onlar da benim katlandığım şeyleri yaşamadılar. Ben değiller. Benim yanımda olabilirlerdi ve hatta benim adıma Shin Jimin’i eleştirebilirlerdi… böylece ben de gerçekten onları yanımda hissedebilirdim. Ama bu insanların hiçbiri benim için konuşmadı. Hiçbiri de konuşmayacak. Belki bir arkadaş dışında. Benim gibi zorbalığa uğrayan diğer kurban. Benim tanık olduğum şeye katılacak başka bir insan daha olduğunu düşünüyorum. Sahip olduğum tek şey bu. Hiçbir zaman savaşamadım. Hiçbir zaman samimi bir özür alamadım. ‘Üzgünüm’ demiş olabilir ama bir şey hatırlamadığını da söyler. Ağzından zorla özür çıktı ve evimi tamamen asabi halde bırakıp gitti. Böyle davranacaksa neden geldi bilmiyorum. Evime geldiği gibi sinirden delirdi ve bir bıçak bile aradı. Erkek takım liderinin ve diğer menajerlerin geleceğini de bilmiyordum. Onlarla oturup konuştuğumda geceliğimleydim.
Her neyse, işte herkese demeye çalıştığım şey. ‘Onun eğlence sektöründen çekilmesi yeterli değil mi?’ Değil. Ben hala onun hakkında kabuslar görüyorum. Onun yüzünden gittikçe daha fazla ilaç almak zorunda kalıyorum. Kendimi incitmek ve ölmek istiyorum. Kendime neden böyle hissettiğimi sorduğumda, sebep olarak sadece onu düşünebiliyorum. Neden kanlı bileğimin fotoğrafını yükledim? Arkadaşlarının görmesini istedim. Belki ona söylerler. Onunla iletişime geçmeye çalıştım ama bana cevap vermiyor. Telefon numarasını değiştirip değiştirmediğini bilmiyorum.
Kendine zarar vermek? Üç güne bir en az bir kere yapıyorum. Bu onun vücudu değil, benim. Benimle birlikte ailem de acı çekiyor. Etrafımdaki insanlar benim için endişeleniyor. Neden bunu yapmaya devam ettiğimi bilmek istiyorlar… Bunu yapıyorum çünkü her şeyin çok adaletsizce olduğunu düşünüyorum. Yine de hala bu sorunu çözmemin bir yolu yok. Herhangi bir şeye karşı motivasyon hissedeli çok uzun zaman oldu. Hiçbir şey ve her şey için ağlıyorum. Böyle yaşamak… Kendimi böyle yaşarken görmek… Bazen yaşamasam daha iyi olacak gibi hissediyorum. Doğruyu söylemek gerekirse, artık o kadar da korkmuyorum.
Ama gerçekten. Onunla birebir oturup konuşmayı gerçekten, gerçekten istiyorum. Kavga etmeyi. Sadece bir özür veya onun gibi bir şey almayı. 10 yıl çok uzun bir süre. Belki hiç anlamayabilirsiniz ama kurban benim ve ben her şeyi hatırlıyorum. Sonsuza kadar hatırlayacağım. Eskiden hedefim olan kariyerimden vazgeçmek zorunda kaldım. Gerçekleşen hayalimi terk etmek zorunda kaldım. Bu yüzden, hayır, tam olarak benim çektiklerimi siz de çekmediğiniz sürece, o zamanlar ne hissettiğimi ve neden bu şekilde yaşadığımı asla bilemeyeceksiniz.”
Bu gönderiyi Instagram’da gör
Kaynak: Allkpop
K-Magazin haber kategorisi, Güney Kore’de magazin içerikli tüm haberlerin bulunduğu ana magazin haber kategorisidir.
