“İdollerin idolü” Taemin, eksiksiz bir sanatçı olmayı hedefliyor.

K-Pop hayranları için en nefret edilen şey, belki de en kötüsü, Lee Taemin’in bir daha asla dans etmeyeceği fikrini akılda tutması. 27 yaşına ayak basan Taemin, “idollerin idolü” olarak biliniyor. Taemin; favori şarkıcılarımızın, şarkılarını cover’layarak büyüdüğü, sahneyi paylaşmayı hayal ettikleri, röportajlarda ve yayınlarda ilham kaynağı olarak belirttikleri kişidir. Taemin; SHINee’nin en genç üyesi olarak, solo sanatçı olarak ve güç merkezi SuperM’in bir üyesi olarak yüksek bir statüye ulaştı.

Yani evet, K-Pop hayranlarının korktuğu bir şey varsa, o da Taemin’in “bir daha asla dans etmeyeceğini” söylüyor olmasıdır. Bu yüzden, son 2 albümü “Never Gonna Dance Again : Act 1” ve “Act 2″nun başlığı olarak bu 4 kelimeyi ortaya çıkardığında, çöktüğü için interneti affedin.

Kaosun vücut bulmuş hali olduğu için tabii ki sorulduğunda daha rahat davranıyor. Olay drama yaratmakla ilgili, görüyorsunuz:

“Henüz çaylakken, bir daha asla dans etmeyeceğimi söyleseydim, 13 yıllık deneyimle söylediğim zamanki kadar şok edici ve dramatik bir etki yaratmazdı.”

Yine de; bir daha asla dans etmeme fikrinin, bizim için olduğu kadar onun için de imkansız olduğunu bilin:

“Hayatım boyunca dans ettim. Açıkçası, kendimden uzaklaştıramayacağım bir şey bu. Ben, her zaman dans edeceğim. Albüme bu şekilde isim vermenin eğlenceli olacağını düşündüm -belli ki bu doğru değil- çünkü asi yanımın bir parçası olduğunu gösterecek dram ve gerilimi yaratmak ve onunla eğlenmek istedim.”

Her ne kadar danstan uzaklaşma fikriyle kandırsa da bu, Taemin’in sanatındaki rahatlık ve güven hakkında bir şeyler söylüyor. Taemin, daima eve geri döneceğini biliyor. Dans, onun kim olduğunu tanımlayan bir parçasıdır, dansı keşfettiğinde 6. sınıfta, SHINee ile çıkış yaptığında 14 yaşındaydı. Kendi yaratıcı alfabesini oluşturmak için yıllarını harcarken, sanatsal değerleri için patlama noktası oldu. Bir melodi önce bir harekete, sonra bir dönüşe evrilir; daha sonra bir renk olur ve ardından Taemin’e dönüşür.

Dansla olan ilişkisini, “Kariyerimin başında, başkalarının bana söylediklerini yapıyordum.” diye anlatıyor.

“Diğer dansçılardan öğrendiğim teknikleri ve becerileri öğrenmeye çalışıyordum. Ama şimdi kariyerimde bu kadar yol alınca, öğrendiklerimle ilgili kendi yorumum var. Başkalarının bana söylediklerini olduğu gibi kopyalayıp yapmaya çalışmak yerine, başkalarının neler yaptığını gözlemliyor ve kendi renklerimle yeniden yorumluyorum. Bu, öğrendiğim ve ustalaşmaya çalıştığım bir şeyden ziyade, keyif aldığım bir şey.”

Bu oyunbazlığı, yıllar geçtikçe sanatçı kişiliğini geliştirdi ve albümlerine kusursuz bir uyum sağlayan bir öz güvene dönüştü. Her unsur, bir araya gelerek eşzamanlı bir şiir oluştururken, onu icra eden kişiyi –Taemin’i- daha üst bir forma yükseltmek için birlikte çalışıyor. Örneğin, kendine özgü bel hareketi nedeniyle, 2017 yapımı şarkısı “Move”u ele alalım. Tabii ki onu bir başyapıt haline getiren tek şey bu hareket değil. “Move”, Taemin’in sanatsal dilinin nasıl çalıştığının belki de en mükemmel örneklerinden biridir. Zapt edilmiş her bas dizisi, sanki gücünü kontrol altına almak için çabalıyormuş gibi ölçülü bir dans hareketine dönüşürken; biraz fazla sert vuran her davul, özgür, çılgın bir dönüşe evrilir.

Taemin, tam bu anda doğrudan kameraya bakıp başını sallıyor: “Bana bak.”

Bir meydan okuma başlatıyor: Gözlerini benden ayırmaya cüret etme! Geçiş müziği sırasında kamerayı uzaklaştırdığında bile göz teması kuruyor. Ve kamerayı tekrar yakınlaştırdığında, kendi yer çekimini yarattığı hissine kapılıyorsunuz.

Bunu, “Never Gonna Dance Again : Act 1″ın başlık şarkısı “Criminal”da da tekrarlıyor. Baştan çıkarma çağrısıyla yaptığı dikkatli ve tehlikeli bir hesaplaşma oyununun ardından, onu yok etme gücünü isterken her şey çözülüyor. Taemin’in armonileri, tehlikeli bir uçurumdan yankılanan bir çığlık gibi etrafımızı sararken; kamera, bu fırtınaya ayak uydurmaya ve anlamlandırmaya çalışıyor. Havayı, yer çekimini ve kaosu kendi isteğiyle büktüğü güçlü balonu, hiçbir unsurun onun fikrinden uzaklaşmadığı bir sanat eseri yaratıyor. Bu hipnotik bir vizyon: Onun için kendini keşfetme, bizim için ise dönüşümsel.

Şaşırtıcı bir şekilde -ya da ne kadar bilinçli olduğu düşünüldüğünde şaşırtıcı değil- Taemin, bu mükemmel unsurların nasıl da ironik bir şekilde sert bir alanda var olmak istediğinin farkında. Bununla birlikte, beklentilerin aksine, mükemmel bir sanat eseri yaratma arzusu sınırlayıcı değil. Vizyonuna en uygun olanı seçmekte özgür ve bazen bu, maskülenlik ve feminenlik arasındaki belirsiz sınırı çiğnemek ya da genel olarak terzilik sınırlarını zorlamak anlamına gelmekte.

“Moda, bir sanatçı olarak benim için çok önemli. Çünkü bir sanatçı olarak, her şey işitmekle ilgili. Ve insanların işitme ve görme yetilerini geliştiren bu deneyimi sağlamakla. Performansımın müzik ve görsel kısımları önemli. Moda sayesinde, dansla yapamayacağınız şeyleri ifade edersiniz. Örneğin performansımda ateşli ve tutkulu bir kırmızıyı sergilemek istesem, kırmızı rengini tek başıma dans ederek gösteremem.” diyerek bir resim çiziyor ve bu bize, 2. tam albümünün başlık şarkısı “Want”taki ikonik kırmızı kıyafetini hatırlatıyor.

Bu, sanatsal sözlüğünün müzikalin çok ötesine nasıl uzandığına dair bir başka örnek: Baştan çıkarmanın ve tutkunun rengiyle bir arada tutulan sözler ve baştan çıkarıcı -İncil’de sık sık bahsedilen- görüntülerle dolu bir şarkı.

“Kırmızı kıyafeti giymem ve atmosferi performansıma yansıtmam gerekiyor. Sanatsal vizyonumu düşündüğümde bunu yapmak benim için çok önemli ve kıyafetler farklı karakterlere girmek gibi. Farklı kıyafetler giydiğimde sahnede kendime olan güvenim artırıyor ve bana ekstra enerji vererek karaktere bürünmeme yardımcı oluyor: Bu müziğin kavramı” diye açıklıyor.

Taemin sık sık, “eksiksiz” sanatçı kavramından bahseder. Ona göre bu, yalnızca müziğine uyum sağlamakla kalmayan, aynı zamanda hayranlarıyla bağlantı kurmanın empatik bir yolunu da bulan biri demek.

“Bunu her zaman müziğim aracılığıyla yapmaya çalışıyorum. Mükemmel sanatçı diye bir şey olmasa da her zaman -özel, empati ve sempati içeren, dinleyicilerimle duygularımızı bağlayan- bağlantıyı kurmaya çalışıyorum.”

Taemin’in, “eksiksiz” bir sanatçının doğuşu olduğunu iddia etsek de; birisi, bunun bir kısmının, olmak istediğiniz sanatçı türü konusunda kusursuz ve açık bir şekilde dürüst olduğunuza inanmakla doğrudan ilişkili olduğu konusunda hemfikir olabilir.

Solo kariyeri söz konusu olduğunda, sanatçı olarak kim olmak istediğini tanımlama zamanı geldiğinde, erkekliğin geleneksel değerlerine yönelik onda fark ettiğimiz ihlallerin nasıl algılanacağına dair endişesi olmadığını görüyoruz.

“Solo kariyerime başladığımda gençtim. Gençken, istediğiniz her şeyi yapmakta özgürsünüz. Cesaretimin bir kısmı bundan kaynaklanıyor. Diğer insanların beklentilerine ve daha önceden belirlenmiş olan moda standartlarına uymaya çalışmak yerine, benim için neyin işe yaradığını anladım. Bu bireyselliği bulmak, kendini keşfetme sürecinin bir parçasıydı. Herkese uyacak belirli bir stil bulmaya çalışmak yerine, kendimi ve bana en uygun olanı ifade etmekle ilgiliydi. Sadece bunu düşünmek bile bana yeni bir şeyler deneme ve moda seçimlerim konusunda cesaret verdi.”

Elbette kararsız kaldığı anlar da var:

“Bir sanatçı olarak, benim için her zaman müziğim ve performanslarım, bireyselliğim ve yaratıcılığımla rol model olmaya çalışmak ve insanların saygısını kazanmaya çalışmak arasında ikilem vardır.”

Ancak bu kararsızlık anları, yerini netliğe bırakır:

Hiçbir şey onu istediği şeyi yapmaktan alıkoyamaz.

“Her ikisini de başarmak, özellikle ikisi arasındaki dengeyi bulmaya çalışmak gerçekten zor. Her zaman ‘trende uygun’ bir şey değil özgün ve benzersiz bir şey yapmak istiyorum. Bu sektöre yeni bir şey getirmek ve bir sanatçı olarak saygı kazanmak istiyorum. Aynı zamanda dinleyicilerimle özel bir bağ kurmak istiyorum. Yani, bu benim için devam eden bir ev ödevi: Her zaman bunu çözmeye çalışıyorum ve her zaman bunu düşünüyorum, böylece performanslarım aracılığıyla 2 farklı yönümü görebiliyorsunuz.”

Kaynak: CLASHMUSIC