Birçok K-pop hayranı, ‘fiziksel albüm satışları yeni nesil gruplara göre düşük’ gerekçesiyle K-pop eski nesil grupların başarısını hafife alıyor. Gelin aralarındaki farka bir bakalım.
Her şarkıcının trend olduklarında en yüksek satışlarını yaptıklarını unutmayın. Yani, zirve dönemlerinden sonra daha fazla satış yapmalarını bekleyemezsiniz.
(Örneğin, en çok satan erkek grubu The Backstreet Boys‘un bir albümü 1999’da 30 milyonun üzerinde kopya sattı ancak 10 yıl sonra, 2009’da yayınladıkları yeni albümleri yalnızca 300.000 kopya sattı.)
1. Nesil Albümleri = Kasetler
İçindekiler: Kaset, Albüm Notları
(BoA’nın ilk albümü Peace B)
O günlerde, internet ana akım değildi. İnsanlar sevdikleri şarkıyı ancak radyoda veya televizyonda duyabilir ve (daha sonra) albümü satın alabilirlerdi. (Kaset satın almak), insanların istedikleri zaman sevdikleri şarkıları dinleyebilmelerinin tek yoluydu. Kasetler çok ucuzdu, bu yüzden hem hayranlar hem de genel halk onları satın alırdı. Günümüzde bu kasetleri mevcut CD albümlerinden daha pahalıya bulabiliyorsunuz çünkü nadir bulunuyorlar ve bir grup koleksiyonerlerin ilgisini çekiyorlar. Kasetlerin altın çağı, -Batı’da daha erken- Doğu’da ise 1990’lı yılların sonunda kapanmaya başladı ve yerini dijital kompakt disklere bıraktı.
(Fin.K.L, S.E.S ve H.O.T.’ın kaset albümleri ve tüm içerikleri)
2. Nesil Albümleri = Ses CD’leri
İçindekiler: CD, Albüm notları, Photobook
(TVXQ’nun 2 farklı albümü -Mirotic ve 3. Asya Turu Live Albümü- ve albümlerin tüm içerikleri. Live albüm yalnızca fotoğrafta gördüğünüz kartı içerir ve kart rastgele değildir, satın aldığınız her albümde aynı kart vardır.)
O günlerde sosyal medya ana-akım değildi. K-pop albümleri 3. nesildeki kadar satın alması kolay/ulaşılabilir değildi. Kasetler çoktan tarihe karışmıştı ve CD’ler daha pahalıydı. Ayrıca MP3’lerin yükselmesi ve yasa dışı müzik indirmeleri ile birlikte fiziksel albüm satışları çok azaldı. Bu albümler, hayranlara özel ürünler sunmadığından, hayranları 1’den fazla albüm satın almaya çekecek hiçbir şey yoktu. Bugün bir albümün önceki versiyonla aynı olmayan A, B, C, D sürümlerini görebilirsiniz. Örneğin, A versiyonu sadece CD + Photobook’tan oluşan bir tipken, B versiyonu CD + DVD; C versiyon ise CD + DVD + Photobook’u içeren birbirinden farklı tipleri oluşturabilir.
(Super Junior ve Super Junior M’in albümleri Sorry Sorry ve Super Girl ve tüm içerikleri)
3. Nesil Albümleri= Çok Sayıda Versiyon ve İçeriğe Sahip CD’ler ve Fanmeeting Hileleri
EXO, bir albümün aynı sürümünün birçok versiyonunu yayımlayan ilk grup olarak bilinir. Bu fiziksel albüm piyasasını canlandırdı, ancak (değişen) tek şey bu değil.
3. kuşakta, her grup aynı sürüm albümünü birçok farklı versiyonla yayınlar ve albümler fotoğraf albümleri, posterler, üyelerin rastgele (*yani her albümde farklı fotoğraf olur, hayranlar istedikleri fotokarta sahip olmak için şansını başka bir albüm alarak deneyebilir; dolayısıyla rastgele olmasıyla her albümde aynı kart olması arasında satış stratejisi farkı vardır) imzalı fotoğraf kartları, çıkartmalar, kartpostallar ve el sıkışma, hi-touch veya başka hayran etkinlikleri için piyango kodu gibi birçok içeriğe sahiptir. Ayrıca, çoğu zaman hayranlarının piyangoda 1 şansı olması için tüm versiyonları satın alması gerekir.
(Bir fan, Wanna One’ın fansign etkinliğine katılma şansı elde etmek için 554 albüm satın aldı)
(Bir Japon hayran, BTS’nin el sıkışma etkinliğine katılma şansını elde etmek için 45 tek albüm aldığını ama seçilemediğini, bu yüzden -elindeki albümleri- başka şeylerle takas etmek istediğini söylüyor)
(TWICE’ın Fancy You albümünün içeriği: photobook, 3 farklı kapak, CD arasından rasgele 1 CD, 3 sticker arasından rastgele 1 sticker, 9 lentiküler kart arasından rasgele 1 lentiküler kart, 90 fotoğraf kartı arasından rastgele 5 fotoğraf kartı)
(1 BTS albümünün içeriği)
İnternette bunun gibi birçok örnek bulabilirsiniz. Sadece el sıkışma, fansign, hi-touch etkinlikleri ve bir koleksiyon yapmak için değil, aynı zamanda sosyal medyadaki fanwarlar sayesinde, albüm satışı 3. nesil arasında rekabete dönüşmüştür.
PS: Birkaç kpop kız grubu, 2. kuşağın sonlarında el sıkışma ve hi-touch etkinlikleri düzenledi. İlki 2010’da KARA’ydı. Fakat 2. nesil grupların çoğu hala el sıkışma ya da hi-touch etkinlikleri yapmıyor. Fansign etkinlik biletleri eskiden müzik mağazalarında (ayrıca) satılıyordu.
Bu post, 3. kuşak grupların başarısını küçümsemek için değil, önceki kuşak grupların satışlarını ve başarısını küçümseyen 3. kuşak gruplarını bilgilendirmek içindir. Bu konuda siz ne düşünüyorsunuz?
Kaynak: allkpop
Güney Kore’de sanat hayatı başta olmak üzere, makale türüne girebilecek her içerik bu kategoride.