Kore ye gideceksin haa:(
Artık bana da anlatırsın oraları malum benim muhteşem ailem beni 2 sene önceden üniversiteye hazırlıyorlar,komşuya gitmeme bile izin verilmiyor hjhsdfh

Immm güzel plan ama Annem orada birine aşık olurum da dönmem diye korkuyor.Biraz ayran gönüllüyümdür de…Hem bir de benim sevdiceğimden de izin almam lazım dfg

Benimkisinin hayatımda ki yeri gerçekten büyük 15 yaşındayım,10. sınıfa geçtim,belki yaşım yüzünden ciddiye almazsın ama 4 senedir çıkıyoruz.Böyle insanın her şeyine karışan kıskanç hödükler vardır ya ha tam işte onlardan biri.Ama işte insan sevince hem o totoyu kaldırıyor,hem de o egoyu çekiyor.Sırf sevdiğim için neleri yuttum bir bilsen.İş bu kadar ciddiye binmiş olmasa bir daha düşünürdüm ama iş işten geçmiş gibi hissediyorum.

Kendisi Liseyi bitirdi bu sene.Korelilerin deyimiyle portakal çocuğudur kendisi.Zengin,züppe biri, hemde tek erkek iyice şımartmışlar anlayacağın.3 yaş var aramızda,o 8. sınıfken ben 5. sınıftaydım.İlk çıkma teklifi edince benden çok büyük diye kabul etmedim ama kendisi inatçıymış,o liseye geçince okullarımız ayrılsa bile koştu baya peşimden.Bende kabul ettim teklifini o günden beri çıkıyoruz.Hatta annesi,ablasıyla falan tanıştım.İş ciddiye bindi dedim ya bildiğin annesi bana çeyiz falan düzüyor.O da Üniversteye gitmiyor zaten,Liseyi bitirdi 1-2 yıla biraz daha olgunlaşınca babası işlerini ona devredicekmiş.O yüzden Üni ye listiyor.Arkadaşlarımı falan anlatıyorum,Çok şanslısın işte rahat yaşayacaksın falan diyorlar.Annem biliyor bide ilişkimizi o da okumasan bir şey olmaz zaten çalışmıcaksın diyor.Bildiğin Titanikte ki Rose gibi kaldım.Aklım çok bulanık,ne kadar çok sevsem de onu sanki o beni hiç mutlu etmeyecekmiş de hep ben onun arzularına hizmet edecekmişim gibi.