Jin sürekli gülen biri. diğer çocuklarım gibi o da üzgün olduğunda yansıtmamaya çalışıyor. kendini çok frenledi, çok içine attı ama buna rağmen duyguları yüzüne yansıdı. kuzum çok fazla üzülmüş olmalı. yutkunup duracak kadar çok… bugün twe attığı fotoğrafta da gözlerini şiş, kırmızı ve dolu dolu olarak yanlış gören bir benimdir umarım. Jin’im hızlıca atlatırsın umarım bunu.

Ahhh Seok Jin seni o kadar iyi anlıyorum ki ? Minni diye kedim vardı benimle birlikte büyümüştü?3 yıl önce kaybettim onu? şimdi Jin’i bu halde görünce aklıma geldi çok ağlamıştım o gün hala hatırladığımda ağlıyorum?? çok özlüyorum seni Minniiiii???neyseki bana kendinden miras bırakıp gitti artık ona bakıyorum kendi çocuğum gibi, biraz duygusallaştımmı ne burayıda gereksiz yorumumla doldurdum kusuruma bakmayın Jin’i böyle görünce eski anılarım canlandı gözümde?
Seok Jin-ahh umarım atlatırsın bu günleri biliyorum aklından çıkmayacak ama geride kalanlarda var onlarıda unutmamak lazım…..
*iyi günde kötü günde BANGTAN’ın hep yanında olan canım fandomum sizinle gurur duyuyorum iyiki bu ailedeyim??

2 gün önce cok değer verdiğim ona kavuşmak için gun saydığım köpeğimizi kaybettik.Kurt veya daha saldırgan bir kaç hayvanın saldırısına uğramış ve kalbinde neredeyse bir yumruk kadar delik oluşmuş.yaralanmasina rağmen o halde evin önüne kadar gelmis ve orada can vermiş.Jin’i o kadar iyi anlıyorum ki çok zor bir durum bu.Ailenizden birini kaybetmiş ve yerine ne koyarsanız koyun asla dolmayacak bitmeyecek bir acı.Cok zor.

Yaşayan anlar cidden çok üzülüyor insan.Benimde yaklaşık 2 sene önce kaplumbağam öldü neredeyse 9 senedir beraberdik ve gerçekten çok ağladım yanında da değildim neyse işte hale duygulanıyorum düşündükçe. ?

Ahh izlememiştim henüz çok üzüldüm ? Bu hissi yaşamak çok kötü olduğu için bir hayvanı sahiplenip evde besleme sorumluluğunu alamıyorum. Ama yapan kişilere saygım sonsuz

Cidden üzüldüm

Onu çok iyi anlıyorum.Bende kuşumu kaybettiğimde günlerce ağlamıştım.Seokjin’im kendini çok üzme?

Kıyamam yahu. Zor bilirim bakıp büyüttüğün bir yerde cidden çocuğun gibi oluyor ve onu kaybetmek…. Bize bıraktıkları güzel anılarla hatırlamak kalıyor. Umarım Jin de öyle yapar zor elbet..

Kucukken baligim ölmüştü. O bende travma oldu,daha sonra da hiç evcil hayvan besleyemedim, kaybetme korkusu yüzünden. Jin kuzumu cok iyi anlıyorum. Artik bu tur sorulari sormaktan vazgecseler izleyenler..

Bir iki hafta kadar önce benim de minik köpüşüm öldü ? iki minik kardeştiler biri gitti şimdi digeri tek kaldı. Bembeyaz yumuş yumuş mavi gözleriyle boncuk gibiydi. Hastalandı doktor igne vurdu ama malesef acılar içinde öldü. O kadar çok seviyordum ki öldügünde bile kucagımda sevdim onu sanki hayattaymış gibi. Bir zaman sonra hayvanlarımız bizim canımız oluyorlar bazen dost arkadaş yoldaş sevildiklerini hissediyorlar onlara verdigimiz sevgiyi, insan alışıyor tabi ve böyle kaybedince gerçekten çok uzulüyor,o yuzden kimbilir Seokjinim de ne kadar uzuldü?