Popüler kültür nezdinde yorum yapmışlığım var birkaç blog da. Popüler kültürün kabul görünürlüğünün az, eskiyi yad etmenin ise aslında geçen zamana yönelik bütünüyle olmasa da psikoloji ile alakası olabilir. Ya da insanların tutumlarıyla alakalı olabilir. Aslına bakarsanız bu durum ne bir K-Pop sorunu ne de herhangi bir K-Pop grubuna atfedilebilecek bir sorun. Ben genel bir sorun diyorum buna. Yani dünya genelindeki Boyband’ler ya da genç bir ekibin insanları şaşkına çevirecek derecede kişilerce (fanlarca) takibinin yapılmasıyla alakalı.
Önyargılara da değinmek gerekiyor ama öncesinde örnek ile açıklamam gerekiyor. Beni K-Pop ile tanıştıran bir arkadaşımdı. Bana geçmişten birkaç K-Pop videosu açtı, izledim. Sonra onun suretine baktım şaşkın olan kendisiydi. Önyargıyla yaklaşmamam kendisini şaşkına çevirmiş.
Bu makale de gördüğüm en büyük yanlış dönüp bir kez bile bakılmadan ağır tabir ile gülünçlüğe yorumlanması. Yani kişiler dönüp bir kez bile bakmadığı öğeleri eleştiriyor. Yani neyi eleştirdiklerini bilmiyorlar aslında. Kimse sevmek zorunda değildir ve eleştiri haklarıdır, ama mantıken dönüp bir bakmak gerekmiyor mu bunun için?
Aklı takdir etmemek mümkün değil. Ama bir takım akıl oyunları var. Etiketlere, bazende çabalanan önyargılara. Kişinin hüviyetinde oluşturmaya çabaladığı aslında kendisinde eğreti duran zoraki tarz münazaralarına. Aklın kendi çerçevesini hiçbir zaman aşamadığını, insanın yalnız kafa ihtiyaçlarına cevap verebildiğini de kabul etmek lazım. Hâlbuki arzu, aklı da başka özentileri de içine alan bütün hayatın, yani bir insan hayatının en kudretli ifadesi. Yeni çağa bir nebze ayak uydurmamak bazen akıl oyunlarıdır. Basit tabir ile jazz dinlemeyen birinin cool görünmek uğruna dinlediğini dillendirmesi.