‘Neden bir şey yazamıyorum..’ ?

6. yorum :))))))))))))))))))))

erkeklerden pek haz almıyorum o yüzden hiç kalbim hoplamadı ayrıca bende çarpıntı var olsa da anlamam . Siz nasıl böyle film vari şeyler yaşıyorsunuz ilk okuldan beri hoşlandığım veletlerle kanka oluyorum sonrada onlara kız ayarlıyorum üstümde lanet var

Bunlar ne yaşıyor böyle ya?
20 yaşıma geldim daha hayatımda bu anlamda fıss yok ?
Ben şuan kalbimi küt küt attıran şeyi yazayım;berbat gecen vizemin sonuçu açıklancak. Tamamen bundan ibaret
sjhdhdh ha birde okula giderken arada bir Rabbimin çok Güzel yarattığı insanlara bakıp heyecanlanabiliyorum. Allah güzel yaratmış diye ?

Son olarak sözüm netolara
+19 hikaye istiyorsan git watpad e
Bak bir iğrenç iğrenç hikayeler var
+19 değil +34 yani birde yaşları 12 13
Ben o yaşta dışarda saklambaç can
Oynuyodum heygidi gençlik hey

Yaşadığım yere ilk geldiğim zamanlar bizim evin karşı tarafında bir kaç tane oğlan çocuğu vardı işte neyse ben komşumuzun yanına gidiyordum onlarda oyun oynuyorlardı onların yanından geçtim, stakladığım oğlanın arkadaşı bana onu gösterip “bu seni seviyor” demişti ama pek emin değildim onun olduğundan neyse işte gel zaman git zaman 3-4 sene oldu ve hala ben o çocuğu görünce heycanlanıyorum ama bunun adı sevgi falanda değil sadece merak sanırım arada o da bana bakıyor :DD

Ben de şehir içi otobüste yeni binen ellili yaşlarda bir teyzeye yer vermek için kalktım. Neyse teyze yerime oturdu. Ben de tam otobüste bir yere tutunacakken otobüs hareket etti. Dengeni kaybet sonrada yer verdiğin teyzeye bir osmanlı tokadı indir. O an korkudan kalbim öyle bir atıyordu ki aşık olduğumda bile böyle atmamıştı 🙂 Nefesim kesildi kadının beni paralamasını bekliyorum. Neyseki sadece şoföre sövdü. Baya bir özür dileyip. Onun yanında durmamak için otobüste arkalara doğru ilerledim. Yeni bir adrenalin dolu an yaşamamak için. +19, bol kalp çarpıntılı bir hikaye illa aşk olmasa da olur ;))

Bu ben:
https://uploads.disquscdn.com/images/550816ce6f7af581664316fa6f149d12c6358d2cbc5d6cac530e267c22ffc8fc.jpg
Ya sevgilim olmadığından ya da millet çok fazla wattpad okuyor :’)

Ben erkekler konusunda çok şey yaşamadım.Suan üniversite son sınıf öğrencisiyim.İlk yıldan 3.sene ye kadar bor çocuktan hoşlanıyordum ama aşk falan değil.O kadar derin değil .Karakterini falan sevmiştim.Hatta instagramdan istek göndermiştim.Ama yani benim hiç yapmayacağım bir şeydi ? nyse 3.sınıfta benim derse gitmedigim bir gün kız arkadaşını derse getirmişti ??
Yani şaşırdım ama üzülmedim.Benim en fazla bu kadar oldu ajjsjs

Iki yıldır hoşlandığım biri vardı ve üzücü şekilde bunu bitirmem gerekti ve bu sene sinifim daki bir çocuğu ilk baslarda sadece yakışıklı buluyordum ama bi anda baya etkilenmeye başladım ve artık hafiften onda da benim hislerimin karsiligi başlıyor gibi ve bu beni çok heyecanlandırıyor mesela ve dün ona bisey uzatırken direk o seyi alabilecekken hafiften elimi tutarak aldı ve o an benim için o kadar tatliydi ki ??? böyle böyle güzel kalp carpitici seyler yasiyorum bu aralar ve bu hiç beklemediğim bi anda başladı ve bu mutluluk gerçekten çok güzelmiş onu hatırladım resmen o önceki kişi beni mutlu etmekten çok uzuyormus bunu fark ettim ve vaz geçmekte ne kadar mantıklı olduğumu anladım bu da böyle bir anım ışte ???

okulun koridorunda yanlızdım ve sınıfa doğru gidiyordum bi anda arkadaşı ve hoşlandığım çocuk geldi arkadaşıyla kavga ediyorlardı ama gülerek. arkadaşı bana seslendi arkamı döndüm hoşlandığım çocuk arkadaşının ağzını tutmaya çalışıyordu bir şeyler diyordu falan bir cevap gelmeyince ben yürümeye devam ettim sonra arkamdan xx senden hoşlanıyor diye ses geldi o an utandım ve heycanlandım duymamış gibi yaptım hızlanarak sınıfa gittim zaten bu yaşta sevgili gibi şeylere karşıyım hoşlandığımı söylesemde olmayacak bir şeydi şimdi yurt dışına taşındılar

(Okudukça anlatmak istedim güncelliyorum, biraz uzatabilirim üzgünüm. Yakın :d)Çok pan şeyleri bu tarz bilmiyorum 😀 , meh bizden geçti gibi hissediyorum. Bir kere gelen ve yakalamasını bilmediğin an kaçıp giden bir şey. Bunu bir kere yaşadım Bu dünyadan olmayan birşey gibi. Tek pişmanlığım orda olabilecekken olamadığım zamanlar,ve susuşlarım. Gençliğim ve salaklığımla beni değersiz hissettiren insanların yanındaydım. Salaktım, buna bir son verdiğim de çok acı çekmiştim. Pişman olacağınız şeyler yapmayın hissettiğiniz gibi yaşayın. ne olduğumu bilmediğim adı olmayan kısacık hayatımda tatlı bir yeri olan bir şeydi. Dostum vede her yanında duruşum bir sığınaktı, arkadaş grubumdan biri idi. Neydik bilmiyorum ama ne değildik çok iyi biliyorum. Hep yan yana olduk , bu değerliydi. Şimdi apayrı yerlere savrulduk. Elimde olsa çıkar derim, öyle bir tipim. Ama olmadı, elimdeki imkânlar sonsuz tükendi. Ben ona baktım o bana, tam yanımda oldu, başını omzuma koydu, Aylar sonra Karşına çıksa, seni görse bile kelimelerin kifayetsiz kalıyor. Yine o bana baktı ben ona ama bu kesin bir sessizlikti, bir daha olmayacak birşey. Her anın değerini bilin, hissetmeden bir şey yapmayın. Lise.. o zamanlar ona gelene kadar sevildim sanırdım, meğerse hiç sevilmemişim. Ne yaşandı ise kimle olmuş isem, kimse bana onun gibi bakmadı. Benim hatam geçmişimdi, keşke farklı olsaydı, farklı olsaydım. benim arkadaş grubum hep duvar kenarı arka sıralarda otururdu. Bende onun önünde otururdum, oda arkamda. Bu hep böyleydi.Bazen yanında otururdum. Gitme derdi. Burda kal. Bazense onun tarafından duymamam gereken şeyler duydum, aldırmıyorum. Canımı yakıyor ama aldırmıyorum, çünkü iyi hatırlamak istiyorum. Bizim zamanımız da LOL çok oynanıyordu, oda oynardı. Sırf onun için lol indirip, ıvırını zıvırını öğrendim. Çalışmam gereken zamanlarda gittim lol oynadım, sırf muhabbet konumuz uzun olsun diye. Meh sözde beraber oyun girecektik. Onun etrafında olmadığım zaman hep gözü üstümdeydi, bilirdim. Çünkü aynısını onun için bende yapardım. Birgün laboratuar da oturuyorduk karşılık lı derste bitecekti, okuldan sonra arkadaş grubum beraber takılırdı, benim zamanım olmazdı. Ogün ayaklarıyla ayaklarımı kıstırdı böyle ayaklarının arasına aldı gitme dedi. Gitmem gerektiğini biliyordu. Ben hep lise boyunca ve şuanki hayatım el verdiğince yanımda kedi maması taşıdım. Okulun ordaki lojmanların ordaki kediler, çocuklarımdı. Hiç şaşmazdı okul çıkışı onların yanına giderdim besler oynardım. Oda ordan geçerken hep izler ve gülerdi. İşte o gülüşü de başka hiç kimsede bulamadım, görmedim. Yine bir okul çıkışı inat ettim arkadaş grubumla takılacaktım, yemek yemeye gittik. Benim yemek yiyemediğim zamanlardı, o biliyordu. O gün hep yanımda olmuştu. Ama o yemek sırasında cidden salak gibi hissettim. Yemekten sonra çay felan alıp bir duvar üstünde uzaklara bakıp bakıp yudumlardık, tüm grup. Ogün beraber kedi de sevdik. Güzel zamanlardı. Son bir anı, onun tüm dersler bitene kadar kafasını sıradan kaldırmadan uyuduğunu bilirim. Uykuya deli bir insan. Herkes uyandırır kızardı, bende uyandırırdım. Bana bir bakar hafif güler ve ne var derdi. Bir gün edebiyat metninin konusu yapmıştı beni, ufak bir yerinde geçiyordum ana metninde ‘ Bir kız tanıyorum beton yerin arasında yeşillik görse mutlu olan, işte onun için bu kadar kolay mutluluk.’ Gibi geçmiştim. Bana okutmuştu. Dostum dediğim biri beni yarım bıraktığında oda beni yarım bıraktı sanki. Koptuk, yan yana durduk ama sustuk. O aralar işte çok konuşmadığımız zamanlar ön sırasında oturuyordum, uyurken uyanıyor bana bakıyordu uyuyormuyum diye, uyuduğumu görünce geri yatıyordu. Çünkü yine aynısını onun için bende yapıyordum. Hep baktığım yerde olan o insan artık yoktu. Hep ben mesaj atardım oda kısa cevaplar verirdi. Yaz arası ne yapıyor diye merak ettim yazdım. O En uzun konuşmamız ve en son konuşmamız oldu. Okulun son senesini başka yerde geçirdi. Hep yanında durduğum insan gitmişti, gülüşüne saklanacağım biri de yoktu.Bana sözü vardı, iki sene sonra aynı yerde olacağını demişti. Bizim lisenin önünde. Gideceğim, ama o olmayacak biliyorum. O kadar kopukluktan sonra çok saçma bir yerde karşılaştık. Üniversite sınavına aynı yerde giriyorduk. Ben dümdüz koridorda gidiyordum bir ara kıvırcık bir kafa görür gibi oldum ne alaka dedim, oda merdivenleri çıkıyordu. Biri ışık dedi sanki durur gibi oldum onu gördüm oda durdu. Ama benim ayaklarım ilerliyordu istemsizce. Yürüdüm. Oda arkasına baka baka çıktı. Sınavı erken verdim çıktım onu bekledim. Onu tanıyordum o en sonu beklerdi . baya bekledim sonra gitmem gerekti. Biz buyduk işte. Benim için ne düşündü asla bilemedim. Geçen zamana oldu, kimsede ondakileri hissedip yaklaşmadım. Farklı zamanlar olsaydı keşke. Bu kadar kısa şeyi böylesine uzun uzun anlatmazdım. Meh böyle, bir daha gelmiyor. Yaşadığınla kalıyorsun.

Arkadaşlar yakın zamanda yaşadığım böyle bir olay yok fakat hoşlandığım bir bey var ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yoook başkalarına duygularımı anlatmaya çekiniyorum belki siz yardımcı olursunuz ?
İkimiz de aynı üniversite ve aynı sınıftayız ilk yılımız ve sınıfımız çok kalabalık ben bu beyi nasıl fark ettim hiç bilemiyorum ama onun beni fark ettiğini hiç sanmıyorum (fark etmesi için de birşey yaptığımı söyleyemem) ilk günlerden itibaren sessiz sakin oluşu nedeniyle benim dikkatimi çekti ve ben bu gizemli beyi izlemeye başladım , yalnız kendi halinde takılıyordu ve dersleri de güzelce dinliyordu görünüş olarak olmasa da davranış olarak tam benim tipim olduğu için ( aslında görünüşü de gayet hoş) bu bey iyice ilgimi çekmeye başladı ve bir şekilde ismini buldum stalkladım çok sosyal medya hesabı olmadığı için pek bilgiye de ulaşamadım ortak arkadaşımız da yok tanışmamız için bir fırsat da yok uzun zamandır kimseden hoşlanmadığım için ( lise hayatım boyunca benden hoşlanan kimseler olsa da bir türlü sevemedim kimseyi ki bu konuların çok gereksiz olduğunu düşünüyordum) bu konulara çok uzak kaldım ve ne yapacağım bilmiyorum ayrıca zihniyet olarak da farklı olduğumuzu seziyorum bu yüzden nasıl bir tepki vereceğini dahi tahmin edemiyorum ( ben muhafazakar kalıyorum ona göre) ayrıca son zamanlarda bazı kişilerle takılmaya başlamış ve sanırım onu beğenen biri var ve aralarını yapmaya çalışıyor bir arkadaşları ? bu yüzden de duygularımdan vazgeçmeliyim diye düşünüyorum fakat vaz geçemiyorum bana biri bir unutma taktiği felan söylesin lütfen aklımdan çıkaramıyorum bir türlü çocuğu derslerime odaklanmak istiyorum olmuyor bu yüzden sizce gidip hislerimi söyleyeyim mi aslında utangaç biriyim yapabilir miyim bilmiyorum başkasıyla da olsa üzülürüm fakat bu işin içinden bir an önce çıkmak istiyorum

Geçen yaz izmirde yazlıktayım arkadaşlarımla denize girdik falan sonra bi amca vardı herkes tanıyor onu Amerikada yaşıyormuş falan yazlığı varmış orda bizede arada torunu gibi davranırdı. Sonra amca bir anda azdı asfsafaf denize girdiğimiz gün eve gidicez baktım bu kafenin önünden gelin gelin işareti yapıyor bende dedim amca bişey söyleyecek herhalde gittim yanına efendim dedim eğil der gibi elini salladı bende hafif eğildim ve sonrası acı hüsran..
YANAĞIMI YALADI KÜPEK :::::::(((
Yaş 70 iş bitmemiş amcada bir bakış attım adama dedim napıyosun sen ??? bide diyor deniz tuzlumu diye bakıyorum 😀 sonra özür diledi tabi kötü amaçla yapmadım diyor birde -_- Allahım ben normal şeyler yaşayamazmıyım yaa valla hayatımın en tiksinç anıydı. Kalp hoplatacak bi durum yok amca dedem yaşındada o an sinirden ağlayacaktım sinirden kalbim hopladı yani afasa
Y A L A N D I N I Z
(Bu arada not edeyim eve gidince yüzümü domestos , arap sabunu ve kezzapla temizledim asafsa)

Haberin yayinlanmasindan biraz fazla gecmis olmasina bakmayarak ben de bir hikaye yazacam.Basliyorum.
Simdi benim hoslandigim benden bir yas buyuk bir cocuk var ve onun kizkardesi benimle yakin.Kizla ayni siniftayiz,Neyse.Ama ben cocukla his diyalog icinde olmadim.Sadece bir kere bana carptigi icin ozur dilemisti.Baska bir zamansa ben carptigim icin ozur dilemistim.O kadar yani.Okul yilinin son gunu ve ben onun kizkardesini ariyorum ama bulamiyorum.En son tek care ona sordum.Iste o zaman ilk ve son diyalogumuz oldu.Zaten son yiliydi.Okulu bitirdi.Benimse daha bir yilim var.
Not:Cocuga az rezil olmamisimdir ndbj,sbfn,dh