B.A.P şirket mağduru olan büyük bir grup. Çıkış yaptıkları ilk zamanlar onları çok yakından takip ediyordum ve cidden başarılı bir biçimde ilerliyorlardı öyleki çıkış zamanlarında tüm çaylak ödüllerinde toplamislardi fakat şirket yüzünden girdikleri o ara grubun kariyerini çok etkiledi eğer o ara olmasaydı B.A.P şuanda Exo seviyesinde olabilirdi bence fakat hala harika şarkılarla çok çabalıyorlar umarım daha başarılı olursunuz, sizi hala destekliyorum!

Arkadaşlar MV üzerine bir yazı yazmayı düşünüyordum ve o yazıyı merak edenler için buraya da yazıyorum. Çok uzun olduğu için kısaltma mecburiyetinde kaldım:((
Öncelikle şunu söylemeliyim ki BAP gerek şarkı sözleri gerekse müzik videolarıyla hem farklılıklarını hem de çizgilerini koruyarak ilerliyorlar bu da benim en çok takdir ettiğim yönleri. Belki çok popüler değiller ama önemli olan da bu değil zaten. Sağlam takipçileri var ve vermek istedikleri mesajı anlamaya çalışan ya da anlayan hayranları var. Sizler de onlardan birisiniz bunu biliyorum.
Gelelim videoya tabi ki bunun için şarkı sözlerini çevirerek başlamalıyım.
”İçimde farklı bir benin farkına varıyorum
Kapatılmış sönük ışık
Uyandır beni, gözlerimi aç
Evet uyandır beni
Bu hiç ışığın olmadığı karanlık sonsuz bir tünel
(Uyandır beni, uyandır beni)
Kendimi bulmam gerek
Sınırlarımı aşmalıyım, böylece duramam
(Uyandır beni uyandır beni)
Uyan zamanımız daralıyor
O masum çocuk aniden büyüdü
Şimdi bu korkunç toplumu uyandıracağım
Yeni ben ile hikayeni paylaş
Hayatıma bir değer biçemezsin
Bir başkasının hayatıyla değiştirilemeyecek bir hayat benimkisi
Gerçekliğimiz acı gibi, taş bir kaba hapsolmuş
Yapabileceğim tek şey deli gibi bu şarkıyı söylemek belki gözlerini açar
Her sene amacıma giden yolda yürüyorum
Geç kalamazsın bir atlı gibi atla benim için
Çok geç olmadan kalkıyorum, yeni kalbimde bir titreme
Yüksek sesle haykır, aç gözlerimi, evet uyandır beni
Bu oyunda karmakarışık puzzle parçalarını birleştirdim şu an kendime inanıyorum
Soru işareti bile olmadan üzerime atılan sorular, (uyandır beni aç gözlerimi)
Yaşasın devrim!
Kendine gel, seni zaptettiğimi sanıyordum
Çürümüş beyin ve omurgalarla dolmuş bu gri şehrin bayat havası ve soğukluğu
Yozlaşmış doğruların farkına var! BEDAVA, AŞK, GERÇEK, KÖTÜ bunlar bozulmuş şeylerin kabuğu yalnızca
Hislerim canlanıyor bu yeni dünyada
Bütün dünyanın beklediği cevap kendi umutsuzluğuna kör bir ses (benliğimi açığa çıkarıyorum)
Gecikme olsa bile yürümeye devam, bu gerçeklikte faydalar yağ gibi
Tam şu anda saklı gerçeği bulmak için her şeyimi koyuyorum ortaya
Uyandır beni aç gözlerimi
İçimdeki ruh bile olsa geriye hiçbir şey kalmayana dek her şeyi yakacağım
Uyandır beni ve her şeyi, evet uyandır!!!”
Medya tarafından güdüldüğümüz, sanal gerçekliğin gerçek hayatın yerini aldığı, herkesin tek tipleşmeye doğru ilerlediği karanlık ve çürümüş bir yüzyıl. Güzelliğin belli bir kalıba sokulması ile birlikte o kalıba girmeye çalışan bireylerin yaşadığı stres depresyon fiziksel ve mental baskılar ve beraberinde gelen duygusal ve bedensel bozukluklar, farklı olanı (bu olguda çirkin olanı) dışlayan toplum yüzünden özgüveni tükenmiş kendini beğenmeyen (yüzündeki makyajla veya estetikle var olmaya çalışan) insanlar. Bu baskıya dayanamayanların çare olarak hayatlarına son vermek istemeleri yahut tek seçenek olarak bunu görmeleri. Kalabalıklar içinde yalnızlaşan kendini toplumdan ve insanlardan soyutlayan insanlar hatta cinnet getirerek etrafındakileri öldürenler. Yine aynı güzellik algısının ürünü beslenme bozuklukları, daha zayıf olmaya çalışırken bedeni ve zihni sağlığından olan insanlar (özellikle kadınlar). Yanı başımızda gerçekleşen şeylere karşı duyarsızlaşırken sanal gerçekliğin bizim üzerimizdeki derin etkisi (bununla ilgili çok karikatür de mevcut bir başka deyişle klavye şövalyeliği de olabilir. Gerçek hayatta hiçbir şey yapmazken sanal ortamlarda verdiğimiz tepkiler. Tersi de düşünülebilir.) Medyatik karakterilerin ardından gitme ve sürü gibi hareket etme. Tüm bunlar yüzyılımızın gerçekleri. Fakat hala daha o meşale sönmedi ve bize yol gösterecek kişi ya da kişiler var olacaktır hatta belki o meşaleyi tutan biz olabiliriz ve o ışık sayesinde bu karanlık tünelden çıkabilir aydınlığa ulaşabiliriz. Ve tabi ki her şeyin üstesinden gelebilmek, önümüzdeki engelleri aşabilmek için ihtiyacımız olan en önemli şey SEVGİ. Sevgiyle kalın efendim 🙂

SO-NUN-DA!!!
Cidden sonunda.
Hiçbir gruba laf etmek istemiyorum ama şuan popüler dediğimiz çoğu gruplar rekorlar kırıyorlar canlı şarkı bile söylememelerine rağmen. Biz burada B.A.P gibi kaliteli ve şarkı değil sanat yapan grubu 1 milyon bile yapmakta zorlanıyoruz…
Ama sorun değil çok şükür tam bir B.A.P olarak dönüş yaptılar ve kulaklarımız bayram etti. Biz onların kalitesinin ve cesaretinin farkındayız. Başkaları olmasa da olur…