Delta:
Merhaba. 22 yaşında Müslüman bir kızım. Hikayemi paylaşmak için en iyi yerin burası olduğunu düşündüm.
7 yıl önce dil değişim sitesine katıldım. Korece ve Fransızca dersleri alıyordum bu yüzden dilimi geliştirebilmek için bu sitenin benim için iyi olacağını düşündüm. Bu site ana dili Korece olan ve anadilimle ilgilenen bir sürü insana ulaşabildiğim için çok iyiydi. Online konuşabiliyorduk, mektuplaşabiliyorduk veya sadece birbirimize dillerimizi öğretebiliyorduk.
Bir gün,
Üye olduğum bu sitede Koreli bir çocukla tanıştım. Akıllı ve çok sakindi. Çok gençtim ve ondan hoşlandığımı düşünmüştüm. Çünkü ilk olarak; çok tatlı görünüyordu. Gözlük takıyordu, hatta bu onu daha da tatlı gösteriyordu. Yakışıklıydı, uzun boyluydu, spor ve breakdans da yapıyordu. Daha önce izlediğim dizilerdeki ve filmlerdeki yakışıklı Koreliler gibiydi. Baklavaları bile vardı!
Koreli bir arkadaşa sahip olmak havalı olmaz mıydı diye düşündüm. Hatta bir tanesiyle gerçekten bir ilişki yaşamak?
Her gün sohbet etmeye, her hafta mektuplaşmaya, birbirimizle hediyeleşmeye başladık. Uykumuz gelinceye kadar konuşuyorduk. (Uyku problemim vardı, bu yüzden genellikle uyuyamıyordum. O ise nerede ve saat kaç olursa olsun sürekli bana eşlik ediyordu. (Endonezya’da yaşıyorum,o da Seul.)
Görüntülü konuşmaktan çok utanıyorduk bu yüzden sadece ses kayıtlarımızı birbirimize yolluyorduk. Ve daha sonra video çekip yollamaya başladık. Ayrıca onun için yazıp bestelediğim bir şarkıyı gitar çalıp, aynı zamanda şarkıyı söylerken bir video kayıt edip ona yolladım. Çok mutlu olmuştu. Şarkımı defalarca ama defalarca dinlediğini söylemişti. Videomu arkadaşlarına da göstermiş ve arkadaşlarının nasıl kıskandığını anlatıp durmuştu. Bunları duyduğum için o kadar mutlu oluyordum ki… Ondan giderek daha çok hoşlandığımı düşünmeye başlamıştım.
Yıllar geçtikçe yakın arkadaş olduğumuzun farkına vardım. Benim için arkadaştan daha fazlasıydı. Hislerim giderek büyümeye devam ediyordu. Ve sonunda onu arkadaştan daha öte bir şekilde sevmeye başladım.
Askerlik görevini yerine getirmek için orduya katıldığında aramızdaki tüm iletişimi kaybettik. Onu o kadar çok özlemiştim ki. Mektuplarını bekledim ama… Yollamadı. Bu benim kalbimi kırsa da onu beklemeye devam ettim. Çok uzun zaman almıştı.. Belki de sadece ondan uzaklaşmalı ve ondan vazgeçmeliydim. Belki de bu sadece saçma sapan sanal bir aşktan ibaretti. Aniden bir mektup aldım. Ondandı. Ben de ona yazdım. Tam 5 sayfa. Ona içimden geçen her şeyi söyledim. Bizim için imkansız olsa da onunla olmak istediğimi söyledim. Fakat tekrar.. Tekrar cevap alamadım.
Bir ay geçti, iki ay geçti, üç ay geçti…
Yıllar geçti.
Onu kaybetmiştim,tekrar.
Şubat,2016.
Instagram adlı bir uygulamadan eski bir fotoğrafıma tanımadığım birinden aniden bir yorum geldi. Uzun bir süre aradan sonra ondan aldığım mektubun fotoğrafını “Sonunda…” açıklamasını yazarak yüklemiştim. (Uzun bir bekleyişin ardından yazdığı mektubu okuduktan hemen sonra..)Yorumda “Jakarta’ya bilet aldım!” yazıyordu. (Aslında Yogyakarta’da yaşıyordum fakat daha sonra işim dolayısıyla Jakarta’ya taşındım.) Çok şaşırmıştım. Ne hissettiğimi bilmiyordum. Çünkü bu “o”ydu.
Bilet almıştı, oda rezerve etmişti. Kısacası her şeyi planlamıştı. 14 Şubat’ta Jakarta’da olacaktı bu yüzden benden Line ID’mi istedi. Verdim.. Ve tekrar konuşmaya başladık. Eskiden konuştuğumuz gibi konuşmaya başladık. Ta ki ona iş için 14 Şubat’ta Makassar, Güney Sulawesi’ye gitmem gerektiğini söyleyene kadar. Sakin görünüyordu bu yüzden iyi olduğunu düşündüm. Daha fazla onu görmek istemiyordum. Bu kadar uzun bir süre sonra tekrar ortaya çıkmıştı. Cidden? Peki tahmin edin ne oldu? 13 Şubat’ta bana bir fotoğraf yolladı. Zaten Jakarta’daymış. Başka bir bilet almıştı. Gelirken yanında yeteri kadar Endonezya parası bile yoktu. Kalacak yeri yoktu, plansız gelmişti.
“Pabo..(Aptal..)” dedim ama o bana “Neomu.. bogoshipda.(Çok.. Özledim.)” şeklinde cevap verdi.
Hiç bir şey diyemedim.
Kalacak yer ayarlamak ve ona bir şeyler yedirmek için hemen onu havaalanından aldım. Acilen Jakarta’ya bilet aldığından beri hiçbir şey yememişti. Bu bizim ilk buluşmamızdı.
Yeterince garip bir durumun içindeydik. Birbirimizi görür görmez gülmeye başladık. Sanki bu anı ikinci kez yaşıyor gibiydik. İlk konuştuğumuz, ondan ilk hoşlandığım, ona ilk kez aşık olduğum zaman tüm gün boyunca birbirimizle mesajlaşmayı seven iki lise öğrencisiydik ve bu yüzden sınıfta sürekli uyuya kalıyordum..
Bize şimdi bir bakın.
Onu otelden aldım, daha sonra beraber akşam yemeği yedik. Çok mutluydum ve ona geleneksel yemeklerimizden yedirtmiştim. Eski günlerimize benziyordu. Aniden elimi tuttu ve yürümeye başladık. Kollarını bana sarmıştı.
Sonraki gün, anıtları ve müzeleri gezeceğimize dair plan yapmıştık. Planımızı gerçekleştirmek için onu otelden aldım fakat birden yağmur yağmaya başladı. Odasında sıcak bir şeyler yiyip içtik ve daha sonra yağmurun dinmesini beklemeye başladık. Sırtıma sıkıca sarıldı ve beni sevdiğini söyledi. Ağladım. Daha sonra öpüştük. Hayallerim gerçek olmuş gibi hissediyordum. Onu o kadar çok hayal etmiştim ki.. Şuan burada tam karşımda duruyordu.
O gün birbirimize söyleyemediğimiz tüm duygularımızı paylaştık. Mektuplarımı asla teslim almadığını biliyordum. Taşındığım için bana da ulaşamamıştı. Aklımın almadığı birçok şey yaşadık. Beni kaybettiğini düşündüğü için onun da kalbi bir çok kere kırılmıştı.
Ona karşı hissettiğim tüm duyguları tekrar hissetmeye başladım. Kalmamı ve kalbimin sesini dinlememi istedi. Sadece onunla olmamı istedi. Ama çok geçti.
Çünkü
Gelecek sene başka biriyle evlendirileceğim.
Bugün, Makassar’dayım. Ve o ise Jakarta’daki havaalanında. Kalbim milyonlarca parçaya bölünmüş gibi. Eskiden yaptığım gibi her şeyi tekrar düzeltmeyi deniyorum fakat bu düşündüğümden daha zor.
Onu kaybettim. Tekrar.
Jia:
Şu ana kadar aşık olduğum tek bir adam var. 2 yıldan beri onu tanıyorum. Fakat gerçekten daha önce ona karşı hiç böyle hissetmemiştim. Onu sadece arkadaşım olarak görüyordum. Üstelik o kadar da yakın değildik. Fakat ona aşık olduğum günü keşfettiğimden beri her şey değişti. İlk zamanlarda anlamamıştım, onu gördüğüm zaman kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atmaya başlıyordu. Yüzüm kıpkırmızı oluyordu. Zorlansam da saklamaya çalışıyordum.~~ Ayrıca kendisi oyuncunun önde gideniydi. Önceleri bana sarılmasını, ellerimi tutmasını pek umursamıyordum çünkü bunu neredeyse her kıza yapıyordu. Fakat daha sonra bu durum beni gerçekten sinirlendirmeye başladı. İçten içe kıskandığımı hissediyordum. ”Neden başkalarına da böyle davranıyor ki? Sadece bana böyle davransa olmaz mı?” diyip duruyordum. Sonra kendi halime gülüyordum..(hala….) Yani demek istediğim benden birazcık bile hoşlanmadığını bildiğim halde neden onu seviyorum ki? Ona ondan hoşlandığıma dair ipuçları bile verdim ama asla anlamadı. Duygularımı ona açıp kalitesiz bir kız gibi görünmek istemiyorum. Arkadaşlarının güldüğü biri olmak istemiyorum. Ve sanırım hoşlandığı başka birisi olabilir.. Uzun bir süredir ona karşı tek taraflı bir aşk beslesem de, onu gerçekten unutmak istiyorum. Yani benimle çıkmak isteyen bir sürü çocuk var. Ama neden bu çocuk?! Defalarca onu unutmaya çalışsam da gülümseyişini gördüğüm zaman tekrar aşık oluyorum! Ne yapacağımı bilmez durumdayım..
Anonim:
Merhaba. Neredeyse 18 yaşındayım ve daha önce hiç erkek arkadaşım olmadı. Erkeklerin dikkatini nasıl çekebilirim?
Kaynak: LovingKorea
Çeviri & Düzenleme: nina00x
Sosyal Medya haber kategorisi, Güney Koreli idollerin ve tüm ünlülerin sosyal medya hesaplarında paylaşımlarına dair çevirilerin bulunduğu haber kategorisidir.
