Anaokulundayken biriyle doğum günüm aynı güne denk gelmişti.İkimiz için tek pasta hazırlanmıştı ben daha pastanın yanına gitmeden çocuk mumu üfleyince sinirden ağlamıştım,sonra annem ağladığımı görünce bana kızmıştı sonra daha çok ağlamıştım 😀 Berbat bir doğum günüydü ama kendi kendime söz verdim seni bulacam oğlum sen görürsün 😛

Hırsızlı anıyı anlatıyım. 😀
Dilanın annesi bir şirkette müdür olarak çalısıyodu.
Benim de annem dila nın bakıcılığını yapıyordu.
O da aşırı deli dolu bir kızdı tabi. Çok komik olaylar geçti başımızdan 😀
Bir gün dilanın annesi istanbula bir iş için gitti. Farklı şehir tabi aksam orda konaklıycak.
Dila o gece b. iz de kalacaktı. Tabi biz cok mutluyuz.
O gecede şansa aksam saatlerinde yengem dogum yaptı. Bir telaş bir telas. Herkes hastaneye kosuyor.
Annemde bizi dilanın evine yani ablasına bıraktı.
Ablası üniversite okuyordu o zmnlar.
Saat baya geç oldu.
Ablası bizi zorla yatağı yatırdı artık uyuyun diye tabi bizim hic uykumuz yok. Televizyon izlemek istiyoz. Birden özlem ablaya telefon geldi önemli birsey oldu galiba. Bize sakın yataktan çıkmayın uyuyun dedi. Bizde tamam dedik. Sonra kapı sesi duyduk. Özlem abla dışarı çıkmış dilada dedi ablam gitti nasıl olsa hadi televizyon izliyek diye. Bizde televizyon izlemeye basladık sonra cnımız abur cubur istedi evde hiç birşey yok. Dila para bulmuş mutfakta. Hadi markete gidelim dedi saat geceyarısını gecmis. Market mi kalır o saate ama biz nerden bilelim babalarımız o saatte işten geldikten sonra mama getiriyodu bize 😀 el ele tutuşup markete gittik aa market kapalı. Ne kadaa garip 😀
Sonra dönerken elinde poşetler olan bir adama rastladık. Biz baya üzgünüz tabi. Dila gidip adamın yanına amca bizi başka markete götürsene dedi.adam resmen ateş püskürtü. Gidin başından diye. Ben o zmnlar fazla pasifdim sonradan bir açıldı tam açıldım o başkada. Birden yüksek sesle ağlamaya başladım. Dilanında annelik duygularımı neyse baya kabardı. Adama vurmaya başladı. Hemen mahalleli aşağa tabi

8. sınıfta sbs ye hazırlnırken nerdeyse hasfatsonlarımın hepsi dershanede geçiyodu.Kışın yine 4-5 kişilik arkadaş grubu olarak akşam 7 de çıktık dershaneden.Kış tabi kar yağmış her yer kar olmuş bu fırsat kaçmaz diye kar topu oynadık yarım saat kadar ve sırılsıklam olduk.Normalde bir minibüse binip eve gitmemiz gerekirken hiç bir minibüs bizi almadı çünkü tıklım tıklım doluydu.Ve hava o kadar soğuktu ki anlatamam donuyoduk hepimiz.En sonunda karar verdik dedik dershaneye çıkalım ısınırız.Girdik 2-3 dakika durduk duradık sepetlediler bizi.Annemleri aradık dediki taksiyle gelip alıcam sizi biz bekle bekle bekle gelen giden yok meğerse trafik felç olmuş arabalar yerinden hareket edemiyomuş.Bize yürüyün dedi bizde ona dğru yüümeye başladık ama yemin ediyorum sarıkamış hikayesini anlatıyodu arkadaşım 😀 ve bu arada saat 10 falan oldu hepimiz nerdeyse ağlıyoruz buz gibi hava neyse evi en yakın olan arkadaşın bile evi çok uzak biz yürüye yürüye oraya kadar geldik.Orda bulduk annemi taksiye bindik ama nasıl ağlıyoruz hüngür hüngür.En sonunda eve varınca şu an biri kapıyı çalıp kıyafet falan istese bütün mont ayakkabı herşeyimi veririm demiştim.Bir daha hayatım boyunca unutmadım

Bi keresinde çok ağladığı için kuzenimi kucağıma almıştım. Tabi yaz mevsimi, antalya sıcak. Kuzenimin altında sadece bez vardı. Zar zor kuzenimin ağlamasını durdurdum ama bezin içindeki kötü renkli şeylerin hepsi tişörtümün üzerindeydi ve o kadar pis kokuyordu ki. Hayatımın sonuna kadar o kokuyu ve tişörtümün halini unutamam. Çok iğrençti. :((

Ayn bende anneme kaçmıştım sonradan:-)

Sevdiğim çocuk kuzenim yüzünden bisikletle bana çarpmıştı zaten elbisem kısaydı kafa kadar çıkmıştı artı bisikletle birlikte eriklerin üzerine düşmüştüm elbisemde mahvolmuştu bisikletin çarptığı yer öyle acımıştı ki anlatamam ama sevdiğim cçocuğun yüzünde ki o endişeyi görünce korkma acımıyo dedim oda oh be demişti.

Her sabah okula erkenden giderdim. O gün ne olduysa yaklaşık 5-6 dakika geç çıktım. Okulun üst yolundan gidiyordum ve okulun girişide aşağıydaydı. Yani yokuşu indiğim an okulun kapısıydaydım. Hızlı adımlarla yokuşun başına gelmiştim ve bir ses duydum. Kafamı kaldırdığım an öğrencilerden ikisini arabanın altına aldığı üç kişiyide duvara yapıştırdığını gördüm. Hemde öğrenciler kaldırımdaydılar. O günden sonra kaldırımlardan giderken hala korkuyorum. (Kazayı yapan kişiye hiç bir ceza uygulanmadan serbest bıraktığını duydum.)